Prof. Dr. Ahmet Rasim Küçükusta

Allah’a hamdolsun ki bir “Ramazan Bayramını” daha idrak ediyoruz.

Bu mübarek bayramının, tüm İslâm Âlemine ve tüm insanlara hayırlar, iyilikler, güzellikler, barış, sevgi ve dostluklar getirmesini niyâz ediyorum.

Bu vesile ile birkaç hususu da hatırlatmak istiyorum.

“Şeker Bayramı” tabirini kim çıkardı, hangi maksatla çıkardı bilmiyorum ama bunu dilimizden de kafamızdan da silip atmamız şart.

Çünkü bu bayramın “şekerle” hiçbir alâkası olmadığı gibi, dini bayramı şeker gibi “tatlı bir zehirle” hatırlamak da doğru değil.

Bugün rafine şekerin ve onunla üretilen tüm yiyecek ve içeceklerin obeziteden diyabete kalp hastalıkların kansere ve Alzheimer’ e kadar sayısız hastalığın altında yatan en önemli sebep olduğunu biliyoruz.

Üstelik şeker, tıpkı alkol, sigara ve uyuşturucular gibi “bağımlılık” yapan bir madde ve yediden yetmişe herkes tarafından her ortamda rahatlıkla kullanılıyor.

Özellikle hazır gıdaların tatlı olmayanlarında hatta “tuzlu” olanlarında bile şeker olduğunu unutmayın.

Şekere alışan bir damağın artık bir daha ondan kopması imkânsız değil ama gerçekten çok zor, onun için herhalde en doğrusu bu tadı hiç öğrenmemek.

Şekerden kaçarken suni tatlandırıcılara yakalanmak ise daha da tehlikeli; yağmurdan kaçarken doluya yakalanmak gibi bir şey!

Misafirlere şeker tutmayın

Gerçi eskisi gibi bayram ziyaretleri kalmadı ama gene de bayramlaşmalarda misafirlerinize lütfen şeker, lokum, çikolata, hamur veya sütlü tatlı veya benzerlerini asla ikram etmeyin.

Ahmet Hakan’ ın yazdığına göre cumhurbaşkanı adaylarımızdan Prof. Dr. Ekmeleddin İhsanoğlu da bayram mesajında “Çocuklarımız hep gülsün, şeker yiyebilsin” diyor.

Sayın İhsanoğlu’ nun bu ifadeyi iyi niyetle kullandığından zerre kadar şüphem yok ama çocukların “şeker yemesini istemek” yanlış algı yaratıyor.

Şeker sanki iyi, kıymetli bir şeymiş gibi zannediliyor.

Aynı şeyi maalesef çocuk doktorlarının çoğu da yapıyor; muayeneye gelen çocuklara şeker, çikolata veya benzeri ürünler veriyorlar.

Bu da son derecede yanlış bir şey; çünkü böylece şeker çocuğun kafasında bir “ödül” olarak algılanıyor ve “değerli yiyecek” algısı beyinlere yerleşiyor.

Doğum günü pastasına son

Bu arada yeri gelmişken “doğum günü pastası” denen saçmalığa da artık son vermemiz gerekiyor.

Doğum günlerinde de pastayı, şekeri, tatlıyı unutalım, bunun yerine fındık, fıstık, badem, ceviz gibi kuru yemişleri veya mevsimin taze meyvelerini tercih edelim.

Hatta bu kadarı da fazla oluyor demeyin ama sevdiklerimize “şekerim” veya “tatlım” demekten vaz geçmemiz de hiç fena olmaz.

Şekerbank’ ın, Şekerspor‘ un ve adlarında “şeker” geçen diğer kurumların isimlerini değiştirmek için bir an evvel harekete geçmeleri de iyi olur.

Neyse, bu güzel bayram gününde daha fazla “ağzınızın tadını kaçırmak istemiyorum“.

Ramazan Bayramınız tekrar mübarek olsun, hayırlara vesile olsun.

KAYNAKLAR:

http://sosyal.hurriyet.com.tr/Yazar/73/Ahmet-Hakan/39869/iki-fotograf-arasinda-hicbir-fark-yok

http://ahmetrasimkucukusta.com/2014/03/17/yazilar/tip-yazilari/beslenme/seker-esrardan-zararli/

http://ahmetrasimkucukusta.com/2014/01/11/yazilar/tip-yazilari/beslenme/ha-seker-ha-sigara-ha-alkol/

Siz de yorumunuzu paylaşın: