“Kendisi aşı üretemeyen birçok ülke, USA, Çin gibi ülkelere güvenmek zorunda kalacaktır. Bol miktarda KOVİD aşısına sahip olmak petrol veya nükleer silahlar gibi jeopolitik gücün parası hâline gelebilir.” Aşılar halk sağlığının “en önemli” koruyucu uygulamalarından biridir.  Aşılar, bunları sadece kazanç sağlamak için üreten “şirketlerin” ve bazı “vakıfların” inisiyatif ve insaflarına bırakılamaz.

İlköğretim 1. ve 8.sınıf okul çağı aşılamalarının, Bağışıklama Danışma Kurulu tavsiyesi doğrultusunda 3 Haziran 2020 tarihinde değiştirilerek Aile Hekimliği Birimlerinde uygulanmasına karar verildi. Yapılan değişiklikle  ilköğretim 1.sınıfta okullarda uygulanan KKK ve DaBT-İPA aşıları, 1 Temmuz 2016 tarihinde doğanlardan başlamak üzere 48.ayına girmiş olan tüm çocuklara Aile Hekimliği Birimlerinde uygulanacak. 

USA’ da yapılan ankette halkın yarıdan fazlasının KOVİD’ e karşı aşı konusunda çekinceli oldukları ortaya çıktı. Şaşırmadım. Benzer bir durum domuz gribi pandemisi sırasında yaşanmış ve tüm korkutma kampanyalarına rağmen aşıların çoğu elde kalmış ve çöpe gitmişti. Aşılar insanlığın malıdır, ticarete âlet edilemez.

Bir taraftan üniversiteler bir taraftan şirketler harıl harıl gece gündüz çalışıyorlar. İdeal bir aşının enfeksiyonu önlemesi ve yayılmasını engellemesi ve emniyetli olması icap eder ve bunları sağlamak da kolay değildir. AİDS hastalığına sebep olan HIV’ in izole edilmesinin üzerinden 30 seneden fazla zaman geçti ama henüz bir aşısı yok.

Tarihte aşı konusunda ilk uygulama, M.Ö. 590 yılında Çin’de Sung Hanedanı döneminde çiçek hastalığından korunmak için, ciltteki iltihaplı maddenin sağlıklı kişilerin burnuna verilmesi olarak bilinmektedir. Sistematik aşılama ise yine çiçek hastalığına karşı bazı kaynaklarda 1796, bazılarında ise 1798 yılında Edward Jenner tarafından başlatılmış ve günümüze kadar dev adımlarla ilerlemiştir.