Ülkemizde de Sağlık Bakanlığı tarafından ücretsiz verilen molnupiravir etken maddeli ilacın yüksek riskli aşılanmış yetişkinlerde Kovid-19 ile ilişkili hastaneye yatış veya ölüm sıklığını azaltmadığı, sadece iyileşmeyi biraz hızlandırdığı belirlendi. Bakanlık molnupiravir kullanımına derhal son vermeli, bu ilaç hakkında propaganda yapan Bilim Kurulu üyelerinden hesap sormalıdır.

Astım-KOAH tedavisinde kullanılan budesonide’ in KOVİD sebebiyle hastaneye yatış oranlarını azalttığı ve tedavi süresini kısalttığı tespit edildi. Bu şekilde etkisi olduğu gösterilen sayısız ilaç var ama bunların hiçbirinin genç yaşlarda büyük umutlar vaat eden ama kısa sürede kaybolup giden futbolculardan bir farkı olmadığı anlaşıldı.

Çöpe giden her ilaç halkın doktora ve yazdığı ilaçlara güvenmediğini, saygı duymadığını gösterir, tıbbın itibarını zedeler. Anlattığım fıkra değil, asıl, ilaçların yarısının gereksiz reçetelendirilmesi iddiası ve çoğunun kutusu bile açılmadan çöpe atılması gerçeği tıp adına utandırıcı bir durumdur.

Milliyet gazetesinin haberine göre, İzmir’ de bir yılda 7 buçuk ton atık ilaç toplanmış. Ben o çöpe atılan 7.5 ton ilacı sanki kafama atılmış gibi hissettim. Çöpe giden her ilaç halkın doktora ve yazdığı ilaçlara güvenmediğini, saygı duymadığını gösterir. Tıp camiası başını kumdan çıkarmalı, tüm bireyleri ve organlarıyla bu tür rezaletlere karşı çıkmalıdır. 

Sınav stresini yenmek için verilen ilaç ağır bir tablo olan Stevens Johnson Sendromuna sebep oldu. Görme yetisini kaybeden genç kızın yoğun bakımdaki tedavisi sürüyor. Buradaki esas mesele “uyku düzenini bozan ve panik atak geçirmeye” sebep olan sınav sistemi ve bu durumdaki bir genç kıza nasıl yardım edileceğidir.