Aralarında doğum kontrol, tansiyon, kalp ve reflü ile ağrı kesiciler de bulunan 200 ilacın depresyon ve intihar riskini artırabilecekleri bildirildi. Hastaların da doktorların da ilaçların ancak hayat tarzı düzenlemeleriyle önlenemeyen ve tedavi edilemeyen hastalıklar için olduğunu kafalarına kazımak lâzım. Bu gidişatın sonunu iyi görmüyorum.

İmmunoterapi uygulanan ve antibiyotik yazılan kanser hastalarının hayatta kalma süreleri 317 gün iken antibiyotik almayanlar 651 gün yaşadılar. Kanserli hastalarda da ciddi enfeksiyonlar sık görülür ve elbette bunların uygun antibiyotiklerle tedavi edilmesi gerekir. Antibiyotikler kesin endikasyon varlığında yazılmalı, rastgele kullanılmamalıdır.

Metastaz yapmamış pankreas kanserinde 4 ilaçlı kombine tedavinin tek ilaçlı standart tedaviye göre çok daha uzun bir hayatta kalma süresi sağladığı bildirildi. 3 senelik takipte Folfirinox grubunda yer alanların %40’ ında standart tedavi (Gemzar) grubundakilerin ise %20’ sinde hiçbir hastalık belirtisi olmadığı belirlendi.

Topuk dikeninde hem hacamatın hem elektriksel uyarının ağrıyı azalttığı, fonksiyonları düzelttiği ve ölçülen parametrelerde iki grup arasında bir fark olmadığı gösterildi. Alternatif tıp metotlarının birçok hastalıkta işe yarayacağına ve daha zararsız olacağına inanıyorum ama bunun bilimsel olarak ortaya konması şarttır.

USA’ da tıp hataları ölüm sebepleri sıralamasında kalp hastalıkları ve kanserden sonra üçüncü sırada geliyor. 2500 yıl önce, ilaç, aşı ve tıp teknolojisinin esamesinin bile okunmadığı bir dönemde yaşayan ve “Önce zarar verme” diyen Hipokrat bugün yaşasaydı ne derdi acaba?