Hepinizin özel sağlık sigortası var. Hepiniz çekap yaptırıyor, kontrol muayenesine gidiyorsunuz. D vitamini bir puan düşünce kendinizi hasta sanıyorsunuz. Kolesterol azıcık çıkınca anjiyoya mahkûm oluyorsunuz. Kalp damarlarınız stentlerle dolu. Mide koruyucu sandığınız meredin içinizdeki sinsi bir yılan olduğunun farkında değilsiniz. Hastaneler, muayenehaneler size mesken olmuş. Hatırlatıyorum: Çok fazla tıp iyi bir şey değildir.

Akademisyenler, kılavuz yazarlarının çoğunluğunun, endüstriden doğrudan veya dolaylı menfaat temin eden akademisyenlerce hazırlandığını bilmiyor olamazlar. Bunlar elbette okunabilir ama bunları itiraz edilemez metinler olarak kabul etmek gaflet, dalalet ve hatta hıyanettir. Belki biraz fazla ileri gitmiş olabilirim ama benim için bunlar birer kâğıt parçasıdır. 

Bu insanlar neden bize değil de neden, yaşam koçu denen insanlara inanıyor da bizim gibi koskoca profesörleri adam yerine koymuyor; neden bizim şahane ilaçlarımızdan değil de turşudan, çaydan, çorbadan; neden tıptan değil de tıp dışı mihraklardan medet umuyorlar, diye bir düşünseler, hem kendilerinin hem vatandaşın faydasına ve hayrına olur.

ABD’ nin müstakbel Sağlık Bakanı Robert F Kennedy Jr. aşılar hakkındaki düşüncelerini açıkladığı muhteşem sunumda, sözlerinin çarpıtıldığını, aşıların prospektüsünde yazan yan etkileri dile getirdiği için aşı karşıtı ilan edildiğini, aşı üreticilerinin ürünlerinden yasal olarak sorumlu olması gerektiğini söylüyor.

Tıp ile tıp endüstrisi arasındaki ticari münasebetler sıfırlanmalıdır, diye senelerdir yazar, çizer, söylerim. Ben çalar, ben dinlerim. Tıp endüstrisi daha talebe iken doktorları ağına düşürmeye başlıyor. Masum sanılan küçük hediyeler giderek birkaç bin dolarlık paketlere dönüşüyor.