500 hazır gıdada ve 130 ekmek ve sandviçte “azo dikarbon amit” (ADA) isimli ayakkabı lastiği ve yoga minderi üretiminde kullanılan bir kimyasalın bulunduğu bildirildi. ADA’ nın kanserojen olduğu, solunum yolları şikâyetleri ve deri tahrişine yol açabileceği iddiaları var ama insan vücuduna hiçbir faydası olmadığı kesin!

“Alerjisi” olanlar “yaşadı” çünkü bu kişilerde kalp krizi, felç ve tüm sebeplere bağlı ölümler daha az görülüyor. Bence bunun öyle T-lenfositleri veya enflamasyonla bir alâkası yok. Alerjisi olanlar çok hapşırır, bunlara “çok yaşa” denir ve hatırlatırım ki bir dileği 40 defa söylerseniz o dilek gerçekleşir. Olay budur!

Son senelerde tanımaya başladığımız çevre sorunlarından biri de henüz genel kabul görmüş bir tarifi de büyüklüğünü değerlendirmemizi sağlayacak bir ölçüsü de olmayan görüntü kirliliğidir. Bu, çoğu zaman gelip geçici bir rahatsızlık veya mutsuzluk duygusuna sebep olsa da bunun bazen ciddi ve kalıcı ruhsal rahatsızlıklara yol açabileceğini ileri sürenler de var.

Kasa fişi, bankamatik çıktısı, faks, bilet gibi termal kâğıtları belirli bir süre ellerinde tutanların idrarında yüksek miktarda bisfenol A bulunduğu tespit edildi. Bu, BPA’ nın sadece ağzı yoluyla değil deriden de emilebileceği anlamına geliyor. Sadece yiyecek içecek kaplarında değil termal kâğıtlarda da BPA’ dan vazgeçilmesi lâzım.

Sağlık Bakanlığı’ nın açıklaması “sahte rakı” açıklamasına benziyor. Burada asıl mühim olan “dekstrometorfan” isimli kimyasalın kalitesi değil, bizatihi o maddenin “en kaliteli şekliyle” kendisidir. Bu tür hiçbir tedavi değeri olmadığı gibi semptomatik faydası bile çok şüpheli ama yan tesirleri açık ve net olan bir kimyasalın hele de küçücük çocuklarda kullanılmasını hiç doğru bulmuyorum.