Bir grup bilim adamı PFAS adıyla bilinen kimyasallar hakkında bir uyarı yayınladılar. Binlerce üründe bulunan bu kimyasallar kanserden hormon bozukluklarına kadar sayısız sağlık problemine yol açıyor. Endüstrinin nimetlerinden faydalananlar bazı külfetlere katlanmak zorundalar ama bu, asla, her kimyasala “evet” dememiz anlamına da gelmiyor.

Bağışıklama da, aşı üretimi de devletin elinden ve kamu görevi olmaktan çıkarıldı, sermayeye teslim edilerek tatlı karlar için yatırım aracına dönüştürüldü.

1 saatten fazla televizyon seyreden çocuklarda obezite riskinin %72 fazla olduğu bildirildi. Bunun pek çok sebebi olabilir ama en mühimi televizyonlardaki yiyecek içecek reklâmlarıdır. Obeziteyi gerçekten memleket meselesi olarak görenler, abes işlerle uğraşmayı bırakıp televizyonlarda “hazır yiyecek içecek reklâmlarını yasaklamaya” çalışmalıdır.

Her gün bir kutu şekerli meşrubat veya süt yerine su ya da şekersiz çay, kahve içilmesinin tip 2 diyabet riskini %25 azalttığı belirlendi. Uzmanlarımızın ağzından rafine şeker, un, suni tatlandırıcılar, hazır gıdalar için kem söz çıkmıyor. Gözlerini “şeker yükleme testi bürümüş” tatlı bir uykudalar. Ne diyelim, Allah uyandırsın!

SGK’ nın bazı soğuk algınlığı ilaçlarını 6 yaşından küçük çocuklar için ödeme kapsamından çıkarması çok önemli bir gelişmedir. Bu sınırlamanın üniversiteler, tıp dernekleri veya doktorlar tarafından değil de tıbbi bir kurum olmayan SGK tarafından getirilmiş olması tıp dünyamız için çok “acı ve ibretlik” bir durumdur.