Prof. Dr. Ahmet Rasim Küçükusta

Dikkat: Yazının sonunda ek var!

***

Yeni bir araştırmaya göre erişkinlerde her üç astım teşhisinden biri yanlış!

Kanada’ lı araştırmacılar tarafından gerçekleştirilen çalışmada son beş sene içinde astım teşhisi konmuş olan 613 astımlıya solunum fonksiyon testleri uygulandı.

Hastaların 203’ ünde (yüzde 33) astıma ait bulgu olmadığı, bir senelik takip sonrasında da bunların 181’ inin bronş provokasyon testlerinin normal sınırlar içinde olduğu tespit edildi.

Araştırmacılardan Dr. S. Aaron “Bu hastaların astım ilaçlarını tamamen kestik ve bir sene içinde ilaç almamalarına rağmen hiçbir sıkıntılarının olmadığını gördük” diyor:

“Bu hastalardan bazılarına konan astım teşhisi daha başlangıçta yanlıştı, bazılarında KOAH, kalp hastalığı veya pulmoner hipertansiyon gibi astım dışı bir hastalık vardı ve bazıları da astımları olmakla beraber remisyon yani iyilik döneminde idiler.

Astım teşhisi nasıl konur?

“Astım” teşhisi “tipik” hastalarda gerçekten de çok kolaydır.

Tecrübeli bir doktor, hastanın öksürme şeklinden, nefes alıp verişinden bile hastasında astım olduğunu anlar ama elbette bunu kesinleştirmek için hastanın ayrıntılı “sorgulanması ve muayenesi” şarttır.

Sanılanın aksine astım teşhisi için “akciğer grafisi de solunum fonksiyon testleri (SFT)” de gerekli değildir.

Bunlar, şikâyet ve muayene bulguları tipik olmayan hastalarda “astım teşhisi için değil, astım teşhisini dışlamak için” yapılabilir.

Bazı hastalarda astım teşhisi zor olabilir ve bir takım tetkiklerin yapılması gerekir; bunlarda bronşektazi, insterstisyel akciğer hastalığı, vaskülit gibi hastalıklar bulunabilir.

Bazı hastalarda astım ve KOAH birbirine karışmış durumdadır ve net bir ayırım yapılamayabilir ki bunlara eskiden astmatiform bronşit denirdi, bugün astım-KOAH çakışması sendromu (asthma-COPD Overlap Syndrome=ACOS) adı veriliyor.

Astım teşhislerinin çoğu yanlış

Ben de senelerdir astım teşhislerinin çoğunun yanlış olduğunu, teşhis doğru olsa bile gereksiz ilaçlar kullanıldığını savunuyorum.

Bu araştırmada astım teşhisi için “temel ölçü” kabul edilen solunum fonksiyon testlerinin klinik pratikte hiçbir yeri olmadığına ve hatta bunların aşırı teşhise yol açabileceğine inanıyorum.

Astım teşhisi doğru bile olsa maalesef doğru tedavi edilmiyor.

Astımlı her hastanın mutlaka ilaç kullanması şart değildir, çoğunda atakların çevre kontrolü ve doğru hayat tarzı ile kontrol altına alınması mümkündür.

Bu mümkün olmadığında ise birkaç ay süreli “inhale steroit tedavisi” yeterli olmaktadır.

Kortizon + uzun etkili nefes açıcı ilaçlar (en yaygın kullanılanları Seretide, Symbicort, Foradil-combi, Foster) bizde de dünyada da maalesef çocuklardaki astım tedavisinin de standart ilaçları olmuştur.

Oysa bunlar sadece ve sadece erişkinlerde görülen “ağır” KOAH ve astımın ilaçlarıdır.

Bu ilaçların prospektüslerinde bile bunların sadece sprey şeklinde kortizonla kontrol altına alınamayan hastalarda ve üstelik de sürekli değil belirli bir süre denenmesi tavsiyesi vardır ama bunlar hastalığın ağırlığına bakılmaksızın her astımlıya verilir olmuştur.

Son birkaç senedir bu da yetmemiş ve önleyici astım tedavisine “antilökotrien ilaçlar” da ilave edildi.

Gelelim neticeye

Son senelerde astım da dâhil birçok hastalık için yapılan iki temel yanlış var:

BİR: Gelip geçici belirtiler ömür boyu tedavi edilmesi gereken hastalıklara dönüştürüldü.

İKİ: Hastalık yok hastalık vardır temel tıp prensibi unutturuldu, teşhis doğru olsa bile en ağır hastalara verilebilecek ilaçlar her hastaya standart olarak verilir oldu.

ÜÇ: Gereksiz teşhis ve tedavi ilaç endüstrisinin pazarlama zaferi, bilim dünyasının iflasıdır.

Kaynaklar:

http://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2598265

http://www.foxnews.com/health/2017/01/18/asthma-may-be-misdiagnosed-in-many-adults.html

***

EK (11.11.2024): Aşırı teşhis almış başını gidiyor Avustralya’ da, kronik öksürüğü olan ve yarısına astım teşhisi konmuş olan 108 çocuğun bronkoskopi de dahil olmak üzere yoğun şekilde incelendiği araştırmada astım olduğu düşünülenlerin sayısı testlerin sonunda yüzde 5’e düştü. Pratikte kronik öksürüğü olan bu çocukların çoğuna astım veya astım başlangıcı teşhisi konup ömür boyu ilaç dayatması yapılıyor. https://journal.chestnet.org/article/S0012-3692(15)50690-9/abstract

Martin Luther likened human reason to a drunken man on horseback, alternately falling off to the left and then to the right.¹ The same is true of diagnosing asthma; undoubtedly in the past it was underdiagnosed, but have we gone too far in the opposite direction? The evidence is that we have; for example, in an Australian paper, in which more than 100 children with chronic cough were investigated intensively, including with bronchoscopy (which we do not recommend as a routine diagnostic test!), half were given a diagnosis of asthma prior to investigation; the number actually thought to have asthma had dwindled to 5% at the end of testing.² Although cough-variant asthma exists, it is overdiagnosed; isolated cough in the community is rarely, if even, due to asthma,³ and even in a tertiary centre, atopic children with cough only infrequently have eosinophilic inflammation.⁴ Key to diagnosing asthma correctly is being confident in making that most difficult diagnosis of all, normal child; and this requires detailed knowledge of the range of symptoms with upper respiratory infections in the normal child.⁵

Overdiagnosis of asthma clearly matters. The fiscal cost of asthma medications is not trivial. Inhaled corticosteroids (ICS), when properly used, drastically improve quality of life and reduce the risk of asthma attacks and mortality. However they have side effects, including adrenal failure and growth suppression, with increasingly worrying evidence (mainly in adults) that they cause mucosal immunosuppression and an increased risk of respiratory infections.⁶ There is also evidence that systemic absorption of ICS depends not just on the prescribed dose, but is greater if the dose is inappropriately high for the degree of airway inflammation.⁷ The National Review of Asthma Deaths⁸ highlights another reason why we need to get the diagnosis right. It is an intensely depressing document which shows that no lessons have been learnt over the last 15 years, and children still die because of failures in basic management. We propose that one contributing factor is that the diagnosis of asthma has been trivialised and inhalers dispensed for no good reason, and have become almost a fashion accessory. The result is the fact that asthma is a killing disease, if not correctly managed, is overlooked.

Makale: Is asthma overdiagnosed?

Kaynak: https://adc.bmj.com/content/101/8/688.full

***

Siz de yorumunuzu paylaşın: