Prof. Dr. Ahmet Rasim Küçükusta

Dikkat: Yazının sonunda ek var!

***

Melih Altınok‘ un yazısı:

Biliyorum, pek çoğunuz pandemi sürecinde ortağı olduğunuz kolektif deliliği unutmak istiyorsunuz.
Tüm dünyanın üstüne çöken o korku atmosferini…
Sıvı dayatmasını…
Kapanma furyasını…
Sıvı vurdurmayanlara, maske takmayanlara işyerlerinde uygulanan mobbingleri…
Sokakta, parkta, otobüste maske takmayan insanların tartaklanmasını…
Sokağa çıkma yasağında gizli gizli saç kesti diye karakola çekilen berberleri…
Kahvehanede bir masada oturan, oyun oynayan, evde toplanıp eğlenen insanların polis baskınlarıyla dağıtılmasını. Haber bültenlerinde suçlu, terörist gibi teşhir edilmelerini…
Solcusuyla sağcısıyla, muhalifiyle iktidar taraftarıyla tüm medyanın pandemi konusundaki tek sesliliğini, şaşırtıcı ittifakını…
DSÖ’nün resmi söylemine aykırı bilimsel tezleri dile getiren bilim adamlarının, hekimlerin akademiden aforoz edilmesini…

Ne var ki biten bir şey yok.
Tüm dünyanın girdiği ekonomik türbülansın, tek gündemimiz haline gelen hayat pahalılığının, Rusya ile Ukrayna arasında bir iki bin askerle devam eden çatışmalardan kaynaklandığı masalına inanıyor olamazsınız…
2 yıla yakın küresel ticareti durdurup ekonominin çarklarını taşıma suyla döndürmeye çalışmanın, para basarak sorunu çözmeye kalmanın bir faturası olacaktı değil mi?
Tek konu bu da değil…
Pandemi bitti dediler ama şimdi de kalp krizi, beyin kanaması salgını var. Tüm dünyada genç ölümlerinde de ciddi artış…
Daha dün “Kovid-19 aşısına bağlı olarak kalp kapakçığı zarında iltihaplanma meydana gelen eski CHP Milletvekili Haluk Pekşen’in” (Halk TV) yoğun bakımda hayatını kaybettiğini öğrendik.
Her gün sağlıklı görünen insanların, arkadaşlarımızın ölüm haberini alıyoruz.
Ama kimse bu konuyu konuşmaya, “Ne oluyor?” diye sormaya cesaret edemiyor.
Nasıl etsin… “mRNA enjeksiyonlarının kötü etkileri neden araştırılmıyor?” demek bile aşı karşıtı olarak linç edilmek için yeterli.
Dahası bunca soru işaretine rağmen Habertürk gibi kamu spotu olarak Cem Yılmaz‘ın “Aşı olun” çağrısını yayınlamaya devam edenler bile var.
Tamam o saçma, bencilliğin ve mahalle baskısının tavan yaptığı, suskunluk sarmalının derinleştiği cinnet günlerini fazla deşmeyelim.
Zaten unutmak en büyük şansımız. İnsan unutmasa, gömmese yaşayamaz.
Ama bir ders çıkarmış olmalıyız değil mi?
Bana sorarsanız hiç olmazsa, yol çatallaşınca herkesin aynı yönü işaret etmesinin bir teminat olamayacağını aklımızın bir köşesine yazmalıyız.

***

EK 1 (25.9.2022):

MİLLET İTTİFAKI’NIN EŞ PANDEMİ BAKANLARI

Aslında işleri vardı.
Hekimdiler.
Ama meslektaşları hastanelerde çifte mesai yaparken onlar ekranlarda insanları korkutup aşı pazarlamasıyla vakit geçiriyorlardı.
Arada da benim gibi pandemi politikalarıyla ilgili eleştirel sorular soran gazetecileri, “Hastanede sakın elimize düşme” diye tehdit ediyorlardı.

“Bu ülkeye sizi hak ettiğiniz deliğe sokacak adalet gelecek, ben elimle kuduz aşınızı yapacağım. Pompacı” diye nefret tweetleri atarak azıcık meşhur da oldular.
Ama ne yazık ki pandemi bitti işte…
Dün baktım soluğu Kemal Kılıçdaroğlu’nun yanında almışlar.
Kemal Bey cumhurbaşkanı olursa belki bunları eş pandemi bakanları olarak atar.
Eyvah eyvah.

Kaynak: https://www.sabah.com.tr/yazarlar/melihaltinok/2022/09/25/kemal-beye-biraz-ayip-olmuyor-mu

***

Yazı için 1 yorum yapılmış:

1. Gizem dedi ki:

   18 Eylül 2022, 15:38

   Araştırılsa gerçekler ortaya çıkar

Siz de yorumunuzu paylaşın: