Recep Birgit, musikimizin gelmiş geçmiş en önemli ses sanatçılarından biri idi. Onun o davudî güzel sesi hâlâ kulaklarımızda ve bu kubbede ilelebet de bâki kalacak. İsmi de, Hafız Burhan’lar ile, Bekir Sıtkı Sezgin’ler ile, Safiye Ayla’lar ile, Kani Karaca’lar ile beraber ‘’unutulmayacak yorumcular’’ listesinde sonsuza kadar duracak. Onu önce resminden tanıdım Ben Recep Birgit’ i […]

’… Atatürk masanın üzerine koyduğu repertuarımın yazılı olduğu defterin sayfalarını tek tek açarak bir süre inceledi. Bir taraftan da rakısını yudumlarken tabaktaki leblebileri meze yapıyordu. Öyle keyifli bir içmesi vardı ki, imrenirdiniz.

Bazı şarkılar bir kez dilimize dolandı mı zor kurtuluruz. Beynimizin bir bölümünün kontrolümüz dışında olduğunun göstergesidir bu aynı zamanda.

İrfan Abi ile tanıştığımızda senenin çoğu zamanını Amerika’ da geçiriyor ara sıra İstanbul’a gelip birkaç hafta kalıp tekrar dönüyordu. Kaldığı sürelerde de müzikli toplantılara katılıyordu. Elbette ben onun adını çok iyi biliyordum ama tanışmamız Esin Seçkin’ in evinde oldu.

Selânikli Ahmet Efendi’ nin aksak usuldeki kürdîlihicâzkar eseri “Tir-i nigehin açtı ciğergâhıma yâre” tam bir fasıl şarkısıdır. Ben bu şarkıyı seneler önce Lâleli’ de apartman komşumuz Sıddık Özyapar’ ın evinde Kemal Gürses’ in fasıl plâklarından dinlemiştim. Erzurumlu Sıddık Amca musikiye çok meraklı idi, keman çalardı.