Bir Türk’ ün Nobel alması pek âlâ mümkündür ama bu kişinin Türkiye’ de çalışan bir Türk olması imkânsızdır! Nobel almak için elbette asgari bir zekâya ve çalışkanlığa ihtiyaç olmakla beraber, artık Nobel almak veya hiç değilse Nobel’e aday gösterilebilmek bu özelliklerden çok önce bir sistemin, bir laboratuarın elemanı olmayı gerektiriyor.

Gereksiz antibiyotik yazılması sadece bizim değil gelişmiş ülkelerin de önemli sağlık meselelerinden. Erişkinlerde en çok antibiyotik yazılan hastalıklardan biri “farenjit” ya da halk arasındaki adıyla “boğaz ağrısı” diğeri de “akut bronşit”. Gerçekte her iki hastalıkta da tedaviden istifade edecek hastaların sayısı en fazla yüzde 10 ama bunların neredeyse tümüne antibiyotik yazılıyor.

Bizde ilaçlarla ilgili olumsuz bir yazı çıktığında o branşın dernekleri, uzmanları hemen “Hastaların kafası karışır. Hastalar ilaçlarını bırakır.” diye ayağa kalkar. Bu benim çok başıma geldi. Hakkımda suç duyurusu yapacaklarını söyleyenler, kızanlar, küsenler, tehdit edenler oldu. Hiçbirini zerre kadar umursamıyorum.

Amerikan Psikiyatri Derneği antipsikotik ilaçların gereksiz ve fazla kullanıldığını bildirerek doktor ve hastaları uyardı. Bir bizim hastaların kulaklarına gereksiz ve yanlış ilaç kullanıyor olabilecekleri şeklinde bir kar suyunun kaçmasını “hasta hainliği” ile eş tutan “dediğim-dedikçi psikiyatristlerimize” bir de APA’ ya bakın, ister gülün ister ağlayın.

İlaç firmalarının görünüşte halkın sağlığını düşünüyor algısı yaratan kampanyalarından hep korkarım. “Tuz” kampanyasının arkasında da vatandaşı “tuzlu bir faturanın” bekliyor olması pek muhtemel. Üstelik de hipertansiyona karşı savaşta ağzından “pipo düşmeyen” Sherlock Holmes çok “komik” oluyor.