Bu haberi okurken “Tıbbı hasta yakınlarından iyi bilecek halimiz yok” başlıklı yazımı hatırladım. Şifa niyetine okuyun! Kaynaklar: https://www.medimagazin.com.tr/guncel/genel/tr-arastirmada-carpici-sonuc-hekime-sormuyoruz-istedigimiz-ilaci-yazdirmak-istiyoruz-11-681-79924.html http://ahmetrasimkucukusta.com/2018/06/30/yazilar/elestirel-yazilar/ilac-endustrisi/tibbi-hasta-yakinlarindan-iyi-bilecek-halimiz-yok/ *** Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı ve Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalından öğretim üyelerinin yaptığı araştırma akılcı ilaç kullanımında halkın davranışlarını inceledi.  Eskişehir’de iki aile sağlığı merkezine başvuran 768 kişiyle yapılan çalışma akılcı […]

Tüm dünyada olduğu gibi bizde de inanılmaz boyutlarda ilaç israfı var ve ne yazık ki hastaların da doktorların da çoğu bu gerçeğin bilincinde değiller. İlaçların yarıya yakınının kutuları bile açılmadan çöpe atılıyor olması ama bunun hiç kimsenin umurunda bile olmaması bir hekim olarak beni utandırıyor.

USA’da 10 doktordan 7’sinin çocuklarına doktor olmayı tavsiye etmedikleri ortaya çıktı. Araştırmaya göre, doktorların yarısından fazlası gelecek 5 sene içinde emekli olmayı planlıyor ki bunların üçte birinin yaşı 50’ nin altında. Bizde de durum farklı değil, doktorsuz yapamayanlara duyurulur.

Hammurabi Kanunu: Eğer hekim ağır yaralı adamın bronz neşterle üzerinde çalışıp adamın ölümüne sebep olursa veya adamın göz bölgesini bronz neşterle açıp adamın gözünü kör ederse, hekimin bileklerini keseceklerdir. İnsan ister istemez “İyi ki Sümerler zamanında doktor değilmişiz, bugünkü kanunların gözünü seveyim” demeden edemiyor.

Bugün kiminin modern tıp, kiminin ticari tıp, kiminin Rockefeller tıbbı diye adlandırdığı tıp, pratisyeninden profesörüne “tüm doktorları kendi menfaati için feci şekilde kullanmaktadır”. İşin acı tarafı etıbbanın büyük kısmının bu gerçeğin farkında olmaması, farkında olanların da işlerine gelmediği için seslerini çıkarmamasıdır.