Hammurabi Kanunu: Eğer hekim ağır yaralı adamın bronz neşterle üzerinde çalışıp adamın ölümüne sebep olursa veya adamın göz bölgesini bronz neşterle açıp adamın gözünü kör ederse, hekimin bileklerini keseceklerdir. İnsan ister istemez “İyi ki Sümerler zamanında doktor değilmişiz, bugünkü kanunların gözünü seveyim” demeden edemiyor.

Bugün kiminin modern tıp, kiminin ticari tıp, kiminin Rockefeller tıbbı diye adlandırdığı tıp, pratisyeninden profesörüne “tüm doktorları kendi menfaati için feci şekilde kullanmaktadır”. İşin acı tarafı etıbbanın büyük kısmının bu gerçeğin farkında olmaması, farkında olanların da işlerine gelmediği için seslerini çıkarmamasıdır.

Birkaç aydır zor bulunan İnflacort-İnhaler isimli ilaç bulunamaz oldu çünkü Bilim İlaç üretimi durdurma kararı almış. Hep ilaç şirketleri doktorlara bizim ilacımızı yazın diye yalvarır, ben ilaç şirketine bu ilacı üretin diye rica ediyorum. Bu ilacı tekrar üretmeye başlarsanız, sizi bedava kongrelere götüreceğim, bilgisayarlarınızı yenileyeceğim.

Tıbbın sadece tıp olduğunu zanneden “doktorlar” kanıta dayalı tıbbın her derde deva olacağını sanırlar ama işin aslı hiç de öyle değildir. Öyle olsaydı keşke, icra-i tababet de tabiplere gerek olmayacak kadar kolaylaşırdı. Kanıta dayalı tıp aslında “endüstrinin menfaatine dayalı tıp” tır, mesele budur!

Sunay Akın’ ın hekimlere uygulanan şiddete karşı çıkması hoşuma gitti. Bu mesele cezaların artırılmasi veya polisiye tedbirlerle çözülemez. Bugün yaşasalardı Hipokrat da İbni Sina da bu ağır iş yükü karşısında bocalar, isyan ederdi diye düşünüyorum.