Prof. Dr. Ahmet Rasim Küçükusta

Dr. E. E. ’ den aldığım e-mektup:

Saygıdeğer Hocam,

2009 yılında bu mesleğe İstanbul’da pratisyen hekim olarak atıldım ve 1 yıl sağlık ocağı hekimliği yaptıktan sonra kendimi bir anda aile hekimliği sisteminin içinde buldum.

Orada 1 yıl zor dayanıp mecburi hizmeti bitirmiş olmanın da rahatlığıyla devlet memurluğumdan istifa ettim.

Daha sonra THY’ de işyeri hekimliğine başladım, askerliği yapmamış olmamdan dolayı (bedelliyi 3 ayla kaçırdım). Bu duruma 3 ay sabredebildiler.

Şuan özel bir iş güvenliği şirketinde işyeri hekimi olarak görev yapıyorum, ayrıyeten özelde acil nöbeti tutuyorum (fix ücret 150 tl) ve son 3 TUS’ a girmedim.

Hekimlikten bezmiş ve başka sektörlerde şansını denemek için hekimlikten para kazanmaya çalışan bir hekimim.

Sizi özellikle son 2 yıldır yakından takip ediyorum. Yazılarını, düşüncelerini beğeniyle okuyup onlardan çıkarım yaparak hastalarıma tatbik etmeye çalıştığım ender hekimlerdensiniz.

Sizi çok beğeniyorum çünkü bu piyasada ‘kral çıplak’ diyebilen nadir profesörlerdensiniz.

Bunun yanında bilimsel bilgiden yana duruşunuz ve eylemlerinizden dolayı ayrıca beğeniyorum sizi.

Geçen akşam eşimle evde oturup tv izlerken eşim zap yapıyordu ki Oğuz Haksever’in yanında sizin sesinizi duydum ve hemen açıp sizi izlemeye koyulduk (bu arada eşim özel bir dershanede fen bilgisi öğretmeni) ve akabinde cümleleriniz ard arda savruldu.

Sizin pratisyen hekimler hakkındaki ifadelerinizden sonra Oğuz Bey’in mimikleri beni daha da rahatsız etti. Ama biliyorum bu, toplumumuzun bir anlayışı: Pratisyenmiş ‘peh’ li (burun kıvırma efekti) cümlelerle hekim beğenmeme.

‘Gönül, sevdiğine kırılırmış’ diye bir laf vardır ya; ben size değer verdiğim için kırıldım. Aslında size değil kendime, konumuma kırıldım.

Düşüncelerinizi o kadar önemsiyorum ki program bitiminden sonra moralim inanılmaz çöktü; kendimi değersiz, işe yaramaz hissetmeye başladım ve o gün bu gündür TUS TUS TUS diyorum.

Sayenizde TUS için tekrar hırs yaptım ancak (bana göre) değersizliğim hala devam ediyor.

TUS’ u kazanamazsam ‘DEĞERSİZ HEKİM’ olarak hayatıma devam edeceğim.

Benim için dua edin. İyi çalışmalar.

Yazı için 1 yorum yapılmış:

1. Prof. Dr. Ahmet Rasim Küçükusta dedi ki:

   03 Mayıs 2012, 23:32

   Sevgili meslekdaşım,

   Ben gerçekleri dile getirmeye çalışıyorum.

   Senin gibi birçok hekimin ‘bezmiş’ ve başka alanlarda iş bulma derdinde olmalarının sebebi pratisyen hekimlerin ne mesleki olarak ne madden ne de manen tatmin olmamaları.

   Bugünkü sistemin pratisyen hekimlerin mesleklerini hem kendilerini hem hastalarını tatmin edebilecek şekilde yapabilmeleri için uygun olmadığını anlatmaya çalışıyorum.

   Birçok yazımda da belirttiğim gibi bu işte sizlerin hiçbir suçu, günahı yok. Sizler bu sistemin kurbanısınız.

   Hedefim de toplumda ‘değersiz’ kabul edilen hekimlerin değer kazanması.

   Bunun da ilk şartı pratisyen hekimliğin icap ettirdiği teorik, pratik bilgilere ve maharete sahip olacak bir eğitim almanız.

   Beni beğenmene ne kadar memnun olduysam kırılman da beni aynı derecede mutsuz etti.

   Selam, sevgi ve başarı dileklerimle.

Siz de yorumunuzu paylaşın: