Prof. Dr. Ahmet Rasim Küçükusta

Bir aile hekimi meslekdaşımın mektubu:

Merhaba hocam, 

Ben aile hekimiyim ve gereksiz olduğunu düşündüğüm durumlarda antibiyotik yazmıyorum.

Bronşit, otit, farenjit, tonsillit gibi.

Haftada 100 çocuk muayenesi yapıyorsam sanırım 2-3 ü geçmiyor yazdığım.

Bu tabi uzun bir süre hastalarla (ve hatta hekim arkadaşlarla) mücadele ettikten sonra hastaların güven duymaya başlaması ve ilaçsız da çocuğun iyileştiğini görmesiyle ve ilaç takıntılı olanların beni beğenmeyip hekim değiştirmesiyle oldu.

Şimdilik Allah a şükür güzel gidiyor.

Aynı davranışı inşallah öksürük şuruplarında da göstereceğim.

Size uzun bir girişten sonra esas sormak istediğim antibiyotik kullanımının denetimi ile ilgili yazılarınız 2011 tarihli ama hâlâ reçetesiz antibiyotik satılması yasaklanmadı. 

Televizyonda da mümkün olduğu kadar katıldığınız programları takip etmeye çalışıyorum.

Belki kaçırmışımdır ama neden siz antibiyotiklerin reçetesiz satılmasının yasaklanması konusunda bastırmıyorsunuz?

Aile hekimi olarak ilk etapta 2 ricam var.

Televizyonda da bu ikisi hakkında “tahşidât” yaparsanız çok iyi olur diye düşünüyorum, çünkü konuşmalarınız Bakanlığı harekete geçirebiliyor. Bizim böyle bir şansımız yok.

1 Reçetesiz ilaç satışının yasaklanması 

2 Aile hekimliği merkezlerine (Bakanlığın akılcı antibiyotik kullanımı ile ilgili çok güzel afişleri var) afişlerin gönderilmeği, bu konuda bir hassasiyet gösterilmediği (bu afişleri hastanelere göndereceklerine her ASM’ ye göndermeleri gerekmez mi? Neden böyle acemi gibi davranıyorlar?)

Teşekkürler.

Not: Tahşidât konuşarak fazla üzerinde durma anlamında bir kelimedir.

Yazı için 1 yorum yapılmış:

1. tuna erinçler dedi ki:

   12 Ekim 2012, 16:24

   Aile hekimlerinin hastaya devlet memuru gibi değil de hekim gibi davranmaları, reçeteli veya reçetesiz ilaç satışı konusundan daha önemli. Başımdan geçen olayı anlatayım: Soğuk, rüzgârlı ve yağmurlu bir günde, bir gece önce öksürmekten uyuyamamışım, o halimle en yakın aile hekimliği merkezine (Şemsiyem rüzgârda ters dönerek) gittim. Çünkü Benical Cold’u reçetesiz veremezmiş eczacı efendi. “Bana özel reçete de mi yazamazsınız ilacı parayla almağa razıyım” diyorum. “Hayır efendim yazamazlarmış”, kayıtlı olduğum aile hekimliğine gitmeliymişim. Kayıtlı olduğum aile hekimi bir kilometrelik yokuşun öbür ucunda çünkü sağlık müdürlüğünün keyfi öyle istedi yerini değiştirdiler. Ertesi gün o halimle kayıtlı olduğum yere gittim çünkü yakında başka hekim yok. “Yazamazmış efendim çünkü o gün grevde imişler, Türkiye’nin öbür ucunda bir psikopat bir hekimi bıçaklamış”. Benim suçum ne?. “Benim durumun acil değil mi iki gecedir öksürmekten uyuyamadım?” İlacı eczaneden ödünç alayımmış, ertesi gün yine o hasta halımle o yokuşu tırmanıp reçete yazdırayımmış.

Siz de yorumunuzu paylaşın: