Tıp dünyası KOVİD’ e karşı bir an önce ilaç ve aşı bulmak için var gücüyle çabalıyor ama bu çalışmaların mutlaka belirli bir disiplin içinde yürütülmesi gerekir. Tıbba siyaset ve ticaretin müdahil olması yanında alelacele ve kontrolsüz yapılan uygulamaların kötü neticeleri de toplumun tıbba inancını sarsar ve halk sağlığı bundan büyük zarar görebilir.

GRADE yöntemine göre her on tıbbi tedaviden sadece birinin yüksek kalitede delillere sahip olduğu tespit edildi. Bunlar içinde de iki yayında klinik pratikte faydalı olabilecek istatistiki bakımdan anlamlı netice elde edildi. Aynı sistem kullanılarak yayınların yüzde 37’ sinin orta, %31’inin düşük ve %22’sinin çok düşük kaliteli kanıtlara sahip olduğu belirlendi.

PCR testlerinin çok hassas olmasından dolayı ölü virüsleri de tespit ederek, hatalı pozitif sonuçlar çıkarabildiği öne sürüldü. Bu da test sonucu pozitif çıksa bile bir kişide tespit edilen virüsün bulaşıcı nitelikte olmayabileceği anlamına geliyor. Bunun da pandemiyi sanılandan daha ciddi ve büyük gösterebileceği iddia ediliyor.

Sık kullanılan 18 sınıf ilacın bağırsak bakterilerini etkilediği ve antibakteriyel direnç mekanizmalarını artırdığı tespit edildi: Bunlar içinde asit salgısını azaltan ve halk arasında mide koruyucu olarak bilinen ilaçlar, metformin, antibiyotikler, laksatifler, bazı antidepresanlar ve kortizon ilk sıralarda geliyor.

Milliyet gazetesinin haberine göre, İzmir’ de bir yılda 7 buçuk ton atık ilaç toplanmış. Ben o çöpe atılan 7.5 ton ilacı sanki kafama atılmış gibi hissettim. Çöpe giden her ilaç halkın doktora ve yazdığı ilaçlara güvenmediğini, saygı duymadığını gösterir. Tıp camiası başını kumdan çıkarmalı, tüm bireyleri ve organlarıyla bu tür rezaletlere karşı çıkmalıdır.