Çocuklukta en sık rastlanan kanser olan akut löseminin hayatın ilk yılında mikroplarla karşılaşmaması sonucu geliştiği bildirildi. “Pasaklı bir adam” olarak hijyen teorisini savunuyorum. Tıbbın, hayatın tabii akışına olur olmaz sebeplerle ve tamamen ticari maksatla müdahalesini son derecede sakıncalı buluyorum.

Egzaması olan çocuklarda banyo sularına konan yumuşatıcıların (Oilatum, Balneum veya Aveeno) kaşınmaya ve diğer egzama belirtilerine bir faydasının olmadığı, egzama alevlenmelerinin ve kortizonlu krem kullanımının azalmadığı tespit edildi. Yumuşatıcı olarak benim tavsiyem cilde zeytinyağı sürülmesidir. Marka krem meraklısı annelere duyurulur.

Endüstriyel trans yağların kullanımdan tamamen kalkması için bir kampanya başlatan Dünya Sağlık Örgütü (WHO) çok geç de olsa doğru bir iş yapıyor ama bu sefer de sağlıklı doymuş yağları kötüleyerek bir çuval inciri berbat ediyor. Gıda ve ilaç endüstrisi tarafından yönlendirilen WHO, FDA, CDC gibi dünya tıbbına yön veren kurumlardan kimseye fayda gelmez.

Fransız bilim adamları “Aşıya karşı değiliz. 2 yaşından küçük çocukların çok sayıda ve sistematik olarak aşılanmasına karşıyız” sözleriyle halk sağlığını gözetiyorlar. “Aşılar tartışılmasın” diyen, her eleştiriyi “aşı karşıtı” diye damgalayan endüstri ise mal derdinde. Gelin, Fransız bilim adamları neden haklı, ona bakalım.

“Aşılar tartışılmalıdır” başlıklı makaleyi didik didik ettiği anlaşılan ve gördüğü yanlışları tek tek yazan Selim Badur’ un yazının ana fikrini oluşturan aşı karşıtlığı bildirisinden hiç söz etmemesi iki bilim adamı tarafından savunulan temel görüşü zımnen kabul ettiğinin, en azından bu iddiaları çürütecek delillere sahip olmadığının açık ve net ispatıdır. Sükût ikrardan gelir!