Lem’ i Atlı, musikimizin son dönem bestekârları içinde müstesna yeri olan biridir. Aşkı iliklerine kadar yaşayan gerçek mânâda bir bestekârdır. Tıpkı Rakım Elkutlu gibi. Şarkılarının ilham geldiği için değil hakikaten âşık olduğu için, acı çektiği için bestelenmiş olduğunu hissetmemek mümkün değildir.

Kürdilihicâzkar makâmı Hacı Arif Bey tarafından terkip edilmiş olup bu şarkı da bu makamın en güzel örneklerindendir. Fasıllar da mutlaka yer alır ama doğrusu ben bu şaheseri gözlerim kapalı tenor bir sesten (Doğan Dikmen, Adnan Çoban, Adnan Mungan, Bekir Ünlüataer.. hepsi de olur) dinlemeyi tercih ederim.

Musikimizin çok önemli isimlerinden Halil Karaduman’ ı hiç beklenmeyen bir anda kaybettik. Onunla seneler önce Fatma Barlas’ ın evindeki bir toplantıda tanışmıştık ve ondan sonra da çeşitli gecelerde birçok kereler beraber olduk. Onun kanun virtüözlüğünü, bestekârlığını, müzikteki yerini anlatmaya bilgim de ifade gücüm de yetmez.

Merhum güftekâr Selim Aru, ilgili şarkının güftesini Selahattin Pınar’a verdiğini ancak üzerinden birkaç yıl geçmesine rağmen güftenin besteye dönüşmediğini, 6 Şubat 1960 günü Cumhuriyet (Todori diye de bilinir) Meyhanesinde fenalaşıp öldüğünde ise cebinden bu …

Bu yağmurlu puslu Nisan gününe Nuri Halil Poyraz’ ın Tülûn Korman’ ın sesinden dinlediğim hicaz şarkısı ile başladım. Tülûn Hoca her zamanki gibi bülbül gibi şakıyordu. Bu güzel sesi ve müthiş yorumu defalarca dinledim.Bütün gün bu şarkıyla dolaştım.