Tip 2 diyabet “ilaçla tedavi edilmesi gereken bir hastalık” değildir, hayat tarzındaki yanlışların eseridir. Beslenme hatalarının ve/veya hareketsizliğin yerini tutabilecek bir ilaç yoktur ama modern tıp diyabeti “ilaçlarla” tedavi etmeye kalkar, edemez! Ömür boyu ilaç almaya mahkûm olmanın neresi tedavidir, biri bana bunu izah edebilir mi?

Haftada 2 gün bebe aspirin içmenin kalın bağırsak ve rektum kanseri riskini yüzde 20 azaltabileceği bildirildi ama buna dayanarak herkesin kanser önleyici olarak aspirin kullanılması kesinlikle yanlıştır. Aspirinin mide-bağırsak kanamaları gibi ölüm riski olan ciddi yan etkileri vardır. Kanserden korunmak ancak sağlıklı yaşamanın icaplarını yerine getirmekle mümkündür.

Kan basıncını 140 altında olan diyabetlilerde tansiyonu daha fazla düşürmenin kalp-damar hastalıklarına bağlı ölümleri artırdığı bildirildi. Diyabeti olanlara kolesterolleri normal olsa bile statin ve tansiyonları 140’ ın altında olsa bile bir tansiyon hapı verilir ve tansiyonları düşük olsa bile ilaçlara devam edilmesi istenir. Modern tıp bir kere daha çuvallamış oluyor.

Antibiyotiklerin, halüsinasyon ve ajitasyonun da eşlik edebildiği deliryuma yol açabileceği bildirildi. Antibiyotik çılgınlığı ve ilaç yan etkilerinin bildirilme oranının düşüklüğü dikkate alındığında bunun ne kadar önemli olduğu anlaşılır. Antibiyotik meftunu hasta ve doktorlara önemle duyururum.

Bazı ülkelerde emniyetli oldukları gerekçesiyle reçetesiz de satılan mide koruyucu ilaçların risklerine bir yenisi eklendi. JAMA’ da yayınlanan araştırmaya göre tüm dünyada milyonlarca insan tarafından kullanılan bu ilaçlar bunama riskini de yüzde 44 artırıyor. Bir tarafı düzelten ilaçlar vücudun bir başka tarafına zarar veriyor.