Aşılara olan genel güvene rağmen, sağlık çalışanlarının çoğunluğunun yeni bir koronavirüs aşısı hakkında endişeleri olduğu ve aşı yaptırmayı geciktirmeyi düşündüğü bildirildi. Hastaların yaşadıkları sıkıntı ve ölümlere şahadet eden sağlıkçıların aşı için tereddütsüz kollarını sıvamaları beklenirken duyulan bu endişe çok vahimdir.

Abbas Güçlü bilim insanını tarif ederken “O da yetmez, ürettiğiniz bilimin insanlığa, doğaya, diğer canlılara yararlı olması gerekir” diyor. Yanlış! Bilim adamları içinde insanlığa, doğaya, diğer canlılara yararlı olmak gibi bir amacı olanlar olabilirse de bu bilim adamı olmanın bir şartı değildir. Bilim adamının kafasında sadece bilim ve cevabını aradığı sorular vardır.

Bir pandemiye ve onca korkutmaya rağmen halkın %61′ inin aşı yaptırmayı düşünmemesinin bana göre başta gelen sebebi giderek ticarileşen “tıbba olan güvensizliktir”.  Mesele, sadece tıbbın ticarileşmesiyle de sınırlı değil, asıl mühim olan ticaretin ahlâksızca yapılmasıdır. Halk hastalıkla veya cezalarla korkutulmak istemiyor, tam ve doğru bilgilerle dürüstçe aydınlanmak istiyor. 

“Tababet doktorculuk oyununa dönüşüyor” başlıklı makalemde şunları yazmıştım (1): Hekimlik şefkati mi… geçiniz. Tecrübe mi… o da nedir? “Önce zarar verme” mi… hadi oradan! Bilimsel araştırmalar mı… boş işler. Sanat olma vasfını kaybedeli yıllar olan tıp artık bilim olmaktan da çıkıyor, algoritmalarla çalışan bir ticaret ve siyaset kurumuna dönüşüyor. Kaçımız, tababet yaptığını sanıyor, kaçımız bize “doktorculuk” […]

Her gün evimize misafir ettiğimiz ve kendimize maskemiz kadar yakın hissettiğimiz Prof. Mehmet Ceyhan aspirinin Reye Sendromu riskine değinmiş. Ama ne değinmek, vur deyince öldürmüş. Haberi okuyunca ben bile endişeye kapıldım. Gelin Reye Sendromu’ nu bir de benden dinleyin de hem doğru bilginin hem de içiniz ferahlasın.