BİR: Gıda takviyeleri insanları sağlıklı beslenmeden uzaklaştıran sinsi tuzaklardır. İKİ: Gıda takviyeciliği, beş kuruşuk otu beş yüz kuruşa satma sanatıdır. ÜÇ: Gıda takviyesi kullananların çoğu bunları gereksiz yere içmektedir. DÖRT: Tablet, kapsül, şurup şekline gelmiş bir ürünün gıda sayılması mümkün değildir. BEŞ: Gıda takviyeleri mutlaka eczanede reçete ile satılmalıdır.

Zerdeçal evet zencefil, tarçın, biber ve tüm diğerleri gibi faydalı bir baharattır ama asla mucize bir ürün değildir. Gıdalara “üstünlük payesi” verilmesi pazarlama numarasıdır. Körideki zerdeçal ağızdan alınıp sindirim kanalından emilip karaciğere gelerek etkisini yitirirken ağız yoluyla alınan “yeni zerdeçal ekstarktının” bu basamakları atlaması “Hoca uçmaz, müritleri uçurur” ifadesinin başka bir versiyonudur, yemezler!

Koyun koyuna diyor ki: “Bayrama kadar biraz D vitamini yüklemesi yapıyorum…  Strese, depresyona filan süper iyi geliyomuş!..” *** Vitamin tüccarlarının oyununa gelmeyin! Koyunlar bile D vitamininin eczaneden değil güneşten “bedava” alınacağını biliyorlar. Fazla söze gerek var mı? Kaynak: Hürriyet’ te Latif Demirci’ nin karikatürü.

Yüksek dozda B6 ve B12 desteği alanlarda akciğer kanseri riskinin arttığı, tehlikenin hȃlen sigara içmekte olanlar için daha da fazla olduğu bildirildi. Araştırmacılardan Brasky “Yüksek doz vitaminler bir pazarlama oyunudur, bilimsel değildir” sözleriyle benim de senelerdir tekrarladığım gerçeği bir kere daha gözler önüne seriyor.

Bitkisel ilaçlarda muazzam para var: 5 kuruşluk ot hap haline gelince 500 kuruştan satılıyor. Bu tatlı parayı gören uyanıkların sayısı da her geçen gün artıyor. Bunlara besin desteği olarak Tarım Bakanlığından ruhsat alınıyor ama insanlara maalesef sanki ilaçmış gibi sunuluyor.