İlaç endüstrisi pek çok iyi şey yapıyor. Sağlıklı yaşamamızı sağlayan ve hayatımızı kurtaran ilaçlar üretiyor. İstihdam yaratıyor ve ekonomik büyümeyi teşvik ediyor. Ne yazık ki kötü şeyler de yapıyor. Onlarca yıldan beri ısrarla ve sistematik olarak klinik araştırmaların verilerini açıklamadı ve doğru olmayan bilgiler verdi.

1950 li yıllarda Safiye Ayla, bir röportaj sırasında “Atatürk’ün ölümünden sonraydı, bu şarkının sarı saçlarını yüzüme ser ki mısralarında Ata’yı hatırlayıp ağlamağa başladım” demişti.

Gördüm ve seni sevdim güzelim tâze (nemli) bir goncasın. Sevmek mi güzel yoksa sevilmek mi ne dersin? Ben ağlıyorum sende mi kederden bitkin (bîtap) düştün sevmek mi güzel, yoksa sevilmek mi ne dersin?

“Ciğergâhın modern tıptaki adı, “mediasten” dir. Akciğerlerin ve kalbin yerleştiği boşluğa ciğergâh denir. Başka bir şarkı güftesi de “açsam da ciğergâhımı yâre yaranılmaz” der. Yani “göğüs boşluğumu açsam da yâre yaranılmaz”. Lokman Hekim’in adı Kuran-ı Kerimde geçer. Bana göre Lokman Hekim…

“Kendi gibi bir zalimi sevmiş, o da yanıyormuş. Benim kendisini ne kadar sevdiğimi, dolayısıyla bana neler çektirdiğini şimdi hatırlayıp o da beni hatırlıyormuş”. Burada hafif bir rahatlama hissediliyor belki. Fakat “oh olsun” havası yok. Bu hava bize eski edebiyatımızdan miras kalmıştır.