Bazı illerde sütleri içen öğrencilerde mide bulantısı, kusma ve karın ağrısı gibi şikâyetler görüldü. Rahatsızlanan çocuklar ambulanslarla hastanelere taşındı, veliler büyük panik yaşadılar ama çok şükür ki tüm öğrenciler ilk tedavilerinden sonra hastanede yatmalarına gerek kalmadan evlerine gönderildi.

“Doktorlar paraya para demiyor” başlıklı yazınız dikkatimi fazlaca çekti ve bu beni de ilgilendiren bir yazıydı. Okudum yazınızı; rakamlar uçuk rakamlar. Gerçekten şaşkınlık içerisinde okudum. Galiba hocam dalga geçiyor dedim ve az kalsın okumayı bırakıyordum ki şükürler olsun bırakmadım. İyi ki sonunu okumuşum.

“Hastaların yüzde 70’ den fazlasının sağlık hizmetlerinden memnun olması” o ülkede sağlık sisteminin başarılı olduğunun iyi bir göstergesi değildir. Herhangi bir sağlık kurumuna başvuran “kişilerin” çoğunluğunun memnuniyeti aslında olması gereken bir durumdur.

“Psikiyatri profesöründen prostat tavsiyeleri” başlıklı yazıma Prof. Dr. Bengi Semerci’ nin gönderdiği yorumu yazının sonunda bulabilirsiniz. Bu da benim ona cevabım: Bengi Hanım, Üç beş satırlık bir yazıyı anlamamış olmanıza ve öfkenize hayret ettim. Hele de işi insanları “anlamak” olan bir dalın uzmanının…

‘Doktor Bey, bizim çocuk lise sonda. Üniversite giriş sınavına hazırlanıyor. Okulda ders falan da yapılmıyor. Zaten sınıfın yarıdan fazlası okula gelmiyor, hepsi raporlu. Sizden rica etsek bizimkine de bir 15-20 gün rapor verir misiniz ?’