Otomobil koltukları ve kumaşlarında alev geciktiricilerin kullanılması, otomobil kabinindeki havayı yüksek derecede zehirli kimyasallarla kirletiyor ve özellikle de otomobilde uzun zaman geçirenleri ve çocukları risk altına sokuyor. Bu kimyasalların işe yaradıığını gösteren yeterli veri de yok.

Döşeme, halı, mobilya, perde, elektronik alet ve diğer birçok ev eşyasının alev almasını önlemek için kullanılan kimyasallardan polibromlu difenil eterlerin ilk defa deriden emilebileceği ve 24 saat içinde kan dolaşımına geçebilecekleri belirlendi. Bu kimyasallar kanserler, üreme problemleri, sinir ve karaciğer hasarları ile ilişkilendiriliyor.

Ev yapı malzemelerinden mobilyalara, şampuan ve yumuşatıcılardan bebek mendillerine kadar çok çeşitli ürünlerde bulunan kimyasalların sinir hücrelerinin etrafında koruyucu yalıtım oluşturan oligodendrositlerde hasra yol açtığı belirlendi.

Gece fazla suni ışığa maruz kalmanın, anksiyete, bipolar bozukluk, travma sonrası stres bozukluğu ve kendine zarar verme eğilimi gibi psikiyatrik bozuklukların gelişme riskini artırabileceği tespit edildi. Araştırmaya göre, depresyon riski %30 artarken, gündüz yüksek miktarda ışığa maruz kalanlarda bu risk %20 azaldı.

Geceleri yapay ışığa en fazla maruz kalan bölgelerde yaşayan insanların diyabet prevalansının, en az maruz kalan yerlerde yaşayanlara göre yüzde 28 daha yüksek olduğu hesaplandı. Bu araştırmaya bakıp da sakın ha “Diyabetin sebebi gece ışıkları imiş, beslenme, hareketsizlik gibi şeylerin önemi yokmuş” sanmayın.