İlaç endüstrisinin daha fazla ilaç satmak için hastalık icat etmek, kendiliğinden geçecek tedavi edilmesi gerekmeyen, önemsiz şikâyetleri ciddi hastalık haline getirmek, hayatın âdet görme, hamilelik, yaşlanma, menopoz gibi tabiî dönemlerini ilaç kullanılması gereken hastalık dönemlerine dönüştürmek gibi türlü-çeşitli ‘numaraları’ var. Bugün sıra uydurma hastalıklarda.

Murat Tuzcu Hocamız tıpta ümit veren yenilikleri kaleme almış ama bunların hepsi de insanların daha sağlıklı olmalarını değil endüstrinin daha fazla para kazanmasını sağlayacak olan buluşlar. Zaten girişimci ve endüstri önderlerinin olduğu bir toplantıdan insanlık hayrına bir “yenilik” çıkmaz. “Ses getirecek” diye tarif ettikleri ses olsa olsa “para sesi” dir.

Novartis şirketi, ilaçlarının satışını artırmak için eczanelere rüşvet verdiği suçlamalarına karşı 390 milyon dolar ceza ödemeyi kabul etti. Endüstri daha fazla ilaç satmak daha çok kâr etmek isteyebilir, bu onun en tabii hakkıdır ama daha çok kazanacağız diye ahlâksızca işlere girişmenin affedilebilir bir tarafı da olamaz.

Amerikan Tıp Derneği sağlık harcamalarını artırdığı için ilaç reklâmlarının yasaklanmasını istedi. AMA’ nın ilaç endüstrisine güvenilmeyeceğini geç de olsa öğrenmesi memnuniyet vericidir. İlacın bırakın tüketiciye reklâmını, doktorlara tanıtımı bile ayıptır; bu sayede ilaç yazan doktordan da tedavisinden de kimseye bir hayır gelmez.

Medimagazin’ de Prof. Dr. Dilek Özcengiz‘ in yazısı: Son yıllarda gittikçe azalan endüstri desteği nedeniyle kongrelere gitmek zorlaştı. Belki de kongre turizmi sekteye uğradı demek çok da yanlış olmaz. Son derece pahalı kongre otelleri ve kayıt ücretleri gerçekten katılımı güçleştirmekte. Özellikle genç meslektaşlarımızın kongrelere gitmesi neredeyse imkânsız hâle geliyor. Yurt içi kongreler de yazık ki […]