Früktozlu içeceklerin glukozlu olanlara göre daha fazla açlık hissi ve yüksek kalorili yiyecek yeme arzusuna yol açtığı tespit edildi. Früktozlu meşrubatlar insülin salgısını artırmıyor ve tokluk hissi yaratmıyor. Endüstrinin ne kadar “uyanık olduğu”, şeker yüklemesiyle yatıp kalkanların bizi “nasıl uyuttukları” bir kere daha ortaya çıkmış oluyor.

Bir grup bilim adamı PFAS adıyla bilinen kimyasallar hakkında bir uyarı yayınladılar. Binlerce üründe bulunan bu kimyasallar kanserden hormon bozukluklarına kadar sayısız sağlık problemine yol açıyor. Endüstrinin nimetlerinden faydalananlar bazı külfetlere katlanmak zorundalar ama bu, asla, her kimyasala “evet” dememiz anlamına da gelmiyor.

1 saatten fazla televizyon seyreden çocuklarda obezite riskinin %72 fazla olduğu bildirildi. Bunun pek çok sebebi olabilir ama en mühimi televizyonlardaki yiyecek içecek reklâmlarıdır. Obeziteyi gerçekten memleket meselesi olarak görenler, abes işlerle uğraşmayı bırakıp televizyonlarda “hazır yiyecek içecek reklâmlarını yasaklamaya” çalışmalıdır.

Her gün bir kutu şekerli meşrubat veya süt yerine su ya da şekersiz çay, kahve içilmesinin tip 2 diyabet riskini %25 azalttığı belirlendi. Uzmanlarımızın ağzından rafine şeker, un, suni tatlandırıcılar, hazır gıdalar için kem söz çıkmıyor. Gözlerini “şeker yükleme testi bürümüş” tatlı bir uykudalar. Ne diyelim, Allah uyandırsın!

Uzmanlar tartışıyor: Sağlıklı ve uzun yaşamak için doğru beslenme mi her gün egzersiz mi önemli? İkisi de obezite, diyabet, kanser, kalp krizi başta olmak üzere hayat tarzından kaynaklanan tüm hastalıklardan uzak kalmanın olmazsa olmaz şartlarıdır ama asıl mühim olan “adam gibi” beslenmedir, hareket ikinci sırada gelir.