Tıp eğitiminin büyük ölçüde “tıp endüstrisi” tarafından belirlendiğini, tıp eğitiminin mutlaka yeniden “düzenlenmesi” gerektiğini anlatan yüzlerce yazım ve konuşmam var. Uluslararası sağlık örgütlerinin de bu gerçeği görmelerinden mutlu oldum ama bunu nasıl başarmayı düşünüyorlar anlayamadım.

Tıp Anayasası’ nın değiştirilmesi teklif dahi edilemeyen ilk maddesi “primum non nocere” yani “önce zarar verme”‘dir. Gel gelelim günümüz “ticari modern tıp” çağında bu maddenin yerini “Önce kendini koru” prensibi almalıdır. Evet, hastalar da doktorlar da önce kendilerini korumalıdır.

“Sanal hasta” uygulaması, çoktandır “sanal doktor” uygulamasına geçilmiş olan modern tıp çağında aslında geç kalmış bir yaklaşımdır. Hastalar senelerdir el değmeden muayene ediliyor. Neredeyse muayeneye yeltenen doktor “tacizle” suçlanacak, o kadar yani. Yakında “internet” üzerinden hasta muayenesi de başlar, şaşırmayın.

Malatya İnönü Üniversitesi’nde aynı anda beş karaciğer nakli yapıldığını ispatlamak için Sağlık Bakanlığı’ndan gözlemci ve noter çağırılmasını ben de çok yersiz ve yakışıksız buldum. Organ nakilleri ve ameliyatlar aynı anda yapılma sayıları ile değil, başarılı olmaları ve komplikasyon oranlarının düşüklüğü ile değer kazanır.

Golleri “binlerce alkış” alan Maradona, Hagi vb “süper futbolcuların” teknik direktörlüklerinin fiyaskoyla sonlanması gibi, araştırmaları “binlerce atıf” alan “süper bilim adamlarının” halk sağlığına katkıları da aynı akıbeti paylaşabiliyor. Jaime Raúl Molina adında Panama’ lı bir avukat “Doktorlar bilim adamı değildir” demiş. Doğru söylemiş.