Bize 50 milyon doz aşı satan Çin acaba kendi ülkesinde kaç kişiye bu aşıları yaptı? Yoksa bu aşıları sırf ihracat için mi üretiyor? Sayın Bakan bile çok haklı olarak ” mRNA aşıları, kısa vadede iyi sonuç verdi ama orta ve uzun vadede nasıl bir etkisi olacağını bilmiyoruz” derken Amerika’ dan sevinç çığlıkları atan profesörlerimiz neye güveniyorlar, bunlar müneccim mi yoksa?

KOVİD’ e karşı etkinliği ve emniyeti ispatlanmış bir ilaç bulunamadı ama birçok gıda ve besin desteğinin oldukça işe yarayabileceği anlaşılıyor. Önce kelle paça çorbası… Ardından magnezyum, D vitamini ve B12 üçlüsü ve C vitamini… Ardından çinko… Ardından ekmek ve süte vitamin D eklenmesi… Ardından zeytin yaprağı… Ardından bal ve çörek otu karışımı… ve şimdi de keçi sütü…

“Tababet doktorculuk oyununa dönüşüyor” başlıklı makalemde şunları yazmıştım (1): Hekimlik şefkati mi… geçiniz. Tecrübe mi… o da nedir? “Önce zarar verme” mi… hadi oradan! Bilimsel araştırmalar mı… boş işler. Sanat olma vasfını kaybedeli yıllar olan tıp artık bilim olmaktan da çıkıyor, algoritmalarla çalışan bir ticaret ve siyaset kurumuna dönüşüyor. Kaçımız, tababet yaptığını sanıyor, kaçımız bize “doktorculuk” […]

Salgının başlarında Çin kaynaklı maske ve test kitlerinin bile ne kadar güvenilmez olduğunu, bazı ülkelerin mecburen aldıkları bu ürünleri geri gönderdiklerini düşünecek olursak ve yakın zamanlara kadar Çin malı herhangi bir ürüne şüpheyle baktığımızı ve onlardan uzak durduğumuzu hatırlayacak olursak Çin aşısına ne kadar güvenilmeli sorusunun cevabını da bulabiliriz.

Buruna bir protein molekülünün sıkılmasıyla virüsün hücreye girişine engel olunabileceği gösterildi ve sıra insanlarda yapılacak deneylere geldi. Maske, mesafe ve mapusluk dışında tavsiyeleri bulunmayan “bilim insanlarının” böyle basit ve kolay yapılabilen, yan etkilerinin çok daha düşük olması kuvvetle muhtemel müdahalelerden neden nefret ettiklerini anlayamıyorum.