Avrupa Adalet Divanı, mahkemelerin bilimsel deliller olmadan da aşıların bir hastalığın sebebi olabileceği iddialarını dikkate almalarına hükmetti. Buna göre hastalığın aşıdan sonra ortaya çıkması, kişinin daha önce sağlıklı olması, hastalığın ailede olmaması ve benzer vakalar olması aşıların suçlanması için yeterli olacak.

Anoreksiya nervosa, obsesif kompülsif bozukluk, anksiyete ve tik gibi bazı nöro-psikiyatrik hastalıkların teşhisinin 3-12 ay önce aşı yapılan çocuklarda aşılanmayanlara göre daha fazla olduğu belirlendi. Bu sonuçlar aşıların bu hastalıkların sebebi olduğunu değil, bir birlikteliği gösteriyor. Bu ilişki daha ileri çalışmalarla incelenmelidir.  

Gebeliğin erken döneminde genital herpes geçiren annelerin erkek bebeklerinde otizm riskinin 2 misli yüksek olabileceği bildirildi. Araştırmacılar, bu risk artışından doğrudan virüsü değil annenin HSV-2’ ye karşı gösterdiği bağışıklık cevabını mesul tutuyor. Bağışıklığı gelişmemiş bebeklere yapılan aşılarla otizmi ilişkilendiren aşı karşıtları bu çalışmadan çok mutlu olmalılar.

“Pnömokok enfeksiyonuna karşı aşıların rutin kullanımını destekleyen kanıtlar kuvvetli değil ama birçok ülke, çocukluk aşılama programları içinde tüm çocuklara pnömokok aşısı yapılmasını tavsiye ediyor.” Aşıların yapılması için “kuvvetli kanıtlar” hatta kanıt bile gerekli değildir. “6 aylıktan itibaren her sene herkesin grip aşısı olmasının” bilimsel kanıtı mı var?

Çocukken kızamık ve kabakulak geçirenlerde kalp krizi ve inmelerin daha az görüldüğü bildirildi. Sonuçlar tüm dünyaya uygulandığında bu hastalıkların milyonlarca insanı kalp krizi, felç ve ölümlerden koruduğu söylenebilir. Tüm çocukluk çağı enfeksiyonlarının aşılarla önlenmesi gibi hayatın tabii akışına müdahalelerin riskleri de olabileceğini akılda tutmak lâzım.