Modern tıp, tip 2 diyabeti  “Hayat boyu süren, devamlı ilaç kullanmayı gerektiren, radikal tedavisi olmayan bir hastalık” olarak tarif eder. Oysa benim gibi  tip 2 diyabetin bir “hastalık olmadığını”, beslenme hataları ve hareketsizlik gibi iki temel hayat tarzı yanlışına bağlı “önlenmesi ve tedavisi mümkün olan geçici bir rahatsızlık” olduğunu savunan bilim adamları da var.

Diyabet tedavisinde kullanılan ilaçların prediyabeti durdurmadığı ortaya çıktı. Zaten sebebi beslenme hataları olan tip 2 diyabeti “ilaç eksikliği” sonucu ortaya çıkmış bir hastalık gibi görüp tedavi etmeye kalkmanın kalp hastalıklarını “kolesterol hapı” eksikliği gibi görmekten farkı yoktur.

Bitki temelli beslenenlerde tip 2 diyabet riskinin daha düşük olduğu, yiyeceklerin “sağlıklı” olmasının riski daha da azalttığı bildirildi. İnsanlar hem etobur hem otoburdur; ikisinden birini tercih etmek doğru değildir. Bitki temelli beslenmenin insanları “çaktırmadan” hayvan temelli gıdalardan uzaklaştırmak için kullanıldığına dikkat edilmesi gerekir.

Sağlığa iyi gelen, metabolizmayı olumlu etkileyen egzersiz sırasında yağ dokusundan TGF-ß2 adı verilen bir adipokin salgılandığı ve bunun da glukoz toleransını iyileştirdiği belirlendi. Egzersizin faydalarını yaşıyor ve hissediyorduk ama bunun nasıl olduğunu bilmiyorduk.  Bu mekanizmayı bilerek yürümenin keyfi bir başka olacak.

Egzersizin yaşlanmayı azaltıcı etkisinin metformin isimli ilaçla ortadan kalktığı belirlendi. Düzenli yapılan “egzersiz” sağlıklı olmanın olmazsa olmaz unsurlarındandır. Sağlıklı insanların ilaçlara ihtiyacı olmadığı gibi bunlar tam aksine bu örnekte de olduğu gibi sağlığa zarar da verebilirler.