Milliyet’ te Mehmet Soysal’ ın yazısında hekimlere mesnetsiz ve haksız suçlamalar var. Babasına gerekli ilgi gösterildiği, hastaneye yatırıldığı, gerekli tetkikler yapılıp doğru teşhis konduğu hâlde tedavi seçimindeki farklılıktan dolayı doktorları sorumsuzluk ve insan hayatını hafife almakla suçlaması yanlıştır. Burada doktor değil bir “yazar sorumsuzluğu” vardır.

Kocaeli gazetesi “Bir üniversite hastanesi, marka reklâmı yapabilir mi?” diye soruyor. Hoş ama boş bir soru. Elbette yapar, sayın editör elbette yapar. Siz hangi evrende yaşıyorsunuz? Tüm dünyada doktorlar, hocalar ilaç aşı reklâmı yapıyorlarsa bir üniversite hastanesi de reklâm yapar, bal gibi yapar. Olur ya bir sıkıntı olursa da o marka değil ki “un o” derler, […]

Bitki suyunu içerek böbrek yetersizliğine giren biri veya yakınlarının suç duyurusunda bulunmaları ve haklarını aramalarının önünde hiçbir engel olmadığı gibi taahhütname imzalanmış olması veya olmamasının da hiçbir ehemmiyeti yoktur. Sözü edilen taahhütname aslında “sansür” demektir ve en başta da medyanın kendisinin buna karşı çıkması gerekir.

Hürriyet’ in Kelebek ekinde sosyetik kadınların kıyafetlerini eleştiren Melis Alphan “Sağlıklı olacağım diye sağlığınızdan olmayın” başlıklı bilimsel bir yazı kaleme almış. Esas alanı, mini etek, dekolte, çorap, jartiyer, büstiyer, şal, tül, gül, kombinezon olan magazin “başyazarının” sağlık üzerine ahkâm kesmesi yakışık almamış.

Gazeteciler uzmanlık sahaları dışında kulaktan dolma bilgilerle ahkâm kesmeye kalkarlarsa Hürriyet gazetesi yazarı Mehmet Y. Yılmaz gibi yalan yanlış yorumlar yaparlar. Açıklama yapılmadığı zaman ölümler gizleniyor mu, toplumu neden bilgilendirmiyorsunuz diye ortalığı ayağa kaldırırlar, açıklama yapılınca da İstatistik Kurumu Başkanı mısınız diye tantana yaparlar.