İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa’ nın adının bir çocuk bezi reklâmında kullanılmasına hayret ettim. Üniversitelerin, tıp derneklerinin şahsi olarak hekimlerin hiçbir zaman reklâmla işi olmamalıdır. Bu durum kanunen uygun olabilir ama “ahlâki” değildir. Bu tür münasebetler zaten iyice ticarileşen tıbba olan güveni yerle yeksan eder. Tıpta reklâm olmaz ve olmamalıdır.

Celal Şengör “Üniversite hocalarının çoğu lise hocası bile olamaz” demiş. Türk toplumuna dünya çapında bir bilim adamı olarak “sunulan” birine bu sözü yakıştıramadım çünkü yaptığı kıyaslama yanlış olması yanında lise hocalarını da tahkir ediyor. Üniversite hocalığı başka, lise hocalığı başka bir iştir. Biri diğerinden üstün veya aşağı değildir.

Sağlık Bakanlığı COVID-19 Bilimsel Araştırma Değerlendirme Komisyonu’ nu düşünenleri, kuranları tebrik ediyor, komisyona çalışmalarında başarılar diliyorum. Bu komisyon tüm dünyaya “gururla” duyurulmalı, başka ülkelerin de bu komisyonu örnek almaları sağlanmalıdır.

Araştırma merkezleri kurulması doğru ama yetersizdir, bu bohçanın yama tutacak yeri kalmamıştır. Mesele sistem meselesidir.  Adam gibi doktor, adam gibi uzman, adam gibi bilim adamı, adam gibi öğretim üyelerine sahip olabilmek için… tıp eğitimi, tıpta uzmanlık, akademisyenlik, araştırmacılık… müesseselerinin hepsinin mutlaka yeniden düzenlenmesi şarttır.

Diş hekiminin diş macunu reklâmında rol alması veya diş hekimliğinin reklâma alet edilmesi kabul edilemez. Türk Dişhekimleri Birliği’ ne ve tüm diş hekimlerine soruyorum: Bu reklâmdan haberiniz var mı, bir diş hekiminin ticari bir ürün reklâmında yer alması etik midir, bu tür reklâmlar mesleğinizin itibarını zedelemez mi?