Sağlık Bakanlığı COVID-19 Bilimsel Araştırma Değerlendirme Komisyonu’ nu düşünenleri, kuranları tebrik ediyor, komisyona çalışmalarında başarılar diliyorum. Bu komisyon tüm dünyaya “gururla” duyurulmalı, başka ülkelerin de bu komisyonu örnek almaları sağlanmalıdır.

Araştırma merkezleri kurulması doğru ama yetersizdir, bu bohçanın yama tutacak yeri kalmamıştır. Mesele sistem meselesidir.  Adam gibi doktor, adam gibi uzman, adam gibi bilim adamı, adam gibi öğretim üyelerine sahip olabilmek için… tıp eğitimi, tıpta uzmanlık, akademisyenlik, araştırmacılık… müesseselerinin hepsinin mutlaka yeniden düzenlenmesi şarttır.

Diş hekiminin diş macunu reklâmında rol alması veya diş hekimliğinin reklâma alet edilmesi kabul edilemez. Türk Dişhekimleri Birliği’ ne ve tüm diş hekimlerine soruyorum: Bu reklâmdan haberiniz var mı, bir diş hekiminin ticari bir ürün reklâmında yer alması etik midir, bu tür reklâmlar mesleğinizin itibarını zedelemez mi?

Yeni bir araştırmada daha birçok doktorun farkında bile olmadığı, tıp fakültelerinin müfredatında yer almayan aşırı tetkik (overtesting) ve aşırı tedavinin (overtreatment) faydadan çok zararlarının olabileceği ortaya kondu. Bu gereksiz tetkiklerin hastaları strese sokmak, iş yükünü artırmak yanında çok ciddi ekonomik kayıplara yol açtığı da unutulmamalıdır.

Bilimsel araştırmaları, klinik çalışmaları, meta-analizleri merakla okuduğumuz tıp dergilerine bir haller oldu. Bunların yerini giderek sağlık ve tıp alanındaki yolsuzluklar, dolandırıcılıklar, hileler, rüşvetlerle… ilgili yazılar almaya başladı. Bunun son örneği de muteber Lancet dergisinde “Küresel Sağlıkta Yolsuzluk: Açık Sır” başlığı ile yayınlanan bir makale.