Senelerdir filanca hastalığı önlüyor, tedavi ediyor sloganlarıyla satılan ‘otun çöpün, sapın samanın’ böyle bir etkilerinin olmadığını; sağlık üzerinden tanıtımı veya reklâmı yapılan ürünlerle insanların dolandırıldığını anlatmaya çalışıyorum. Aspirin veya herhangi bir ilacın eczane dışında satılmasını da doğru bulmuyorum: İlaç eczanede satılır.

Yeni bir araştırma B6 + B12 ve B9 vitamin kombinasyonunun Alzheimer hastalığında beyindeki atrofiyi yavaşlatabileceğini gösterdi. Bu, bir tedavinin Alzheimer’in seyrini değiştirebileceğini gösteren ilk araştırma ve üstelik de mucizeyi yaratan aylık maliyeti ancak birkaç lira olan üç adet vitamin.

Sadece pazarlama numaralarıyla sıradan tüketim ürünlerinin satışlarının artırılması bile doğru bir iş değilken, bu oyunlar acımasızca ilaçlar için de uygulanıyor. Sadece laboratuar bulgularını iyileştiren, hastaya hiçbir faydası olmayan bir ilaç sanki “mucizeler yaratıyormuş gibi” sunuluyor. İlaç yuttuklarını sanan insanlar aslında hapı yutmuş oluyor.

Çocuklarına açık kalp ameliyatı yapılması gerektiği bildirilen aile ikinci görüş için başka bir hastaneye başvurur ve ameliyata gerek olmadığı, çocuklarının evde takip edilebileceği cevabını alırlar. İlk hastane çocuklarına gereken tedavinin yapılmasını engelledikleri gerekçesiyle suç duyurusunda bulunur ve polis de evi basarak çocuğu alıp götürür.

Doktorlar ilaç firmalarının kendilerine verdikleri “her türlü hediyeyi” gönül rahatlığıyla alabilirler; “birkaç bin dolarlık kongrelere bedava gidebilirler”; yaptıkları konuşmalar, eğitimler veya danışmanlık karşılığı “yüklüce parayı cebe de indirebilirler”. Bunların tümü de dünyanın birçok ülkesinde bizde de olduğu gibi yasaldır. Peki, “Bu işler etik mi?” derseniz, cevabım kesinlikle “Hayır” olur.