Bir taraftan üniversiteler bir taraftan şirketler harıl harıl gece gündüz çalışıyorlar. İdeal bir aşının enfeksiyonu önlemesi ve yayılmasını engellemesi ve emniyetli olması icap eder ve bunları sağlamak da kolay değildir. AİDS hastalığına sebep olan HIV’ in izole edilmesinin üzerinden 30 seneden fazla zaman geçti ama henüz bir aşısı yok.

Tarihte aşı konusunda ilk uygulama, M.Ö. 590 yılında Çin’de Sung Hanedanı döneminde çiçek hastalığından korunmak için, ciltteki iltihaplı maddenin sağlıklı kişilerin burnuna verilmesi olarak bilinmektedir. Sistematik aşılama ise yine çiçek hastalığına karşı bazı kaynaklarda 1796, bazılarında ise 1798 yılında Edward Jenner tarafından başlatılmış ve günümüze kadar dev adımlarla ilerlemiştir.

Halk sağlığının korunmasında en önemli unsurlardan biri olan aşıların asla ilaç şirketlerinin inisiyatif ve insaflarına bırakılmaması gerektiği bir kere daha gözler önüne serildi. Dev endüstrinin Avrupa Birliği’ nin üç sene önce koronavirüs gibi patojenlere karşı bir salgından önce hızlı aşı geliştirme projesini reddettikleri ortaya çıktı.

Aşılar halk sağlığının “en önemli” koruyucu uygulamalarından biridir. Aşılar, bunları sadece kazanç sağlamak için üreten “şirketlerin” ve onlarla işbirliği içinde olan bazı “vakıfların” inisiyatif ve insaflarına bırakılmaması gereken, bazıları “stratejik” öneme sahip ürünlerdir. Bunlar, sermayeye teslim edilerek tatlı kârlar için yatırım aracına dönüştürülemez.

Aşılarla ilgili olarak “Parayı veren düdüğü çalar” diyen Sanofi şirketinin CEO’ sunu yürekten tebrik ediyorum. Adam “kıvırtmamış”, hakikati söylemiş. Sanofi, ticari bir şirket, elbette ürünlerini parasını kim verirse ona satar. Macron’ un CEO’ yu Saray’a “dürüstlüğünü” tebrik etmek için çağırmış olması kuvvetle muhtemeldir.