Fransız bilim adamları “Aşıya karşı değiliz. 2 yaşından küçük çocukların çok sayıda ve sistematik olarak aşılanmasına karşıyız” sözleriyle halk sağlığını gözetiyorlar. “Aşılar tartışılmasın” diyen, her eleştiriyi “aşı karşıtı” diye damgalayan endüstri ise mal derdinde. Gelin, Fransız bilim adamları neden haklı, ona bakalım.

“Aşılar tartışılmalıdır” başlıklı makaleyi didik didik ettiği anlaşılan ve gördüğü yanlışları tek tek yazan Selim Badur’ un yazının ana fikrini oluşturan aşı karşıtlığı bildirisinden hiç söz etmemesi iki bilim adamı tarafından savunulan temel görüşü zımnen kabul ettiğinin, en azından bu iddiaları çürütecek delillere sahip olmadığının açık ve net ispatıdır. Sükût ikrardan gelir!

Ne demek aşılar? Hangi aşı, kızamık mı, çiçek mi, verem mi, kuduz mu, tetanos mu, rota mı, HPV mi, HIV mı, difteri mi, çocuk felci mi, boğmaca mı, hangisi? Onlarca aşı var ve yakın gelecekte bunların sayısı “yüzlerce” olacak. Aşılar diyerek tüm aşıları aynı kaba koymak doğru mu, bunun akıl, mantık ve bilime uyuşan bir tarafı var mı?

Yobazlık sadece din adamlarına has bir vasıf değil, profesör cübbesi taşıyanlar içinde de katı yobazlar çıkıyor. Bunlar, her söylediklerinin tartışılmaz doğrular olduğunu savunurlar, karşıt görüşlere tahammül edemezler. Oysa bilimsel mantık her şeyi, yeni verilerin ışığında her zaman yeniden sorgulamayı gerektirir ve zaten böyle ilerler.

Aşıları kategorik olarak desteklemenin de karşı çıkmanın da yanlış ve tehlikeli olduğu kanaatindeyim. Her aşı, ticari bir ürün oldukları hakikati unutulmadan ayrı ayrı ele alınmalıdır. Aşıları hiçbir menfaat gözetmeden samimiyetle savunanlara korkutma kampanyalarının aşılanmayı değil tam aksine aşı reddini teşvik ediyor olabileceğini hatırlatırım.