Ruh hastalığı, özellikle de psikotik veya duygudurum bozukluğu olan hastaların, Kovid-19 enfeksiyonundan ölme ihtimali, psikiyatrik bir hastalıkları olmayanlara kıyasla iki kat fazla bulundu. Halkın iyi niyetle de olsa korkutulması, tehdit edilmesi, hakir görülmesi şeklindeki yaklaşımların hiçbir faydası olmadığı gibi tam aksine birçok riskleri barındırdığına inanıyorum.

CDC’ nin araştırmasına göre, obezite Kovid’ de ölüm riskini %30, kaygı ve korku ile ilgili hastalıklar %28, diyabet %26 artırıyor. Bu sonuçların bilim dünyasını gaflet uykusundan uyandırmasını temenni ediyorum ama tuzlu suyla gargaraya, D vitaminine bile tahammülü olmayanlardan pek umudum yok.

Aerobik ve kas güçlendirme aktivitelerinin koronavirüse yakalanmayı, ağır tablo ve ölümleri önleyebileceği bildirildi. Beslenme, spor, uyku, güneşlenme gibi doğru hayat tarzı unsurları ne yazık ki Sağlık Bakanlığı ve Bilim Kurulu’ nun gündeminde yer almıyor. Olsun, ayaklanın arkadaşlar, belki bizi görüp arkamızdan gelirler.

Yeni Zelanda’ da hastanelerin ölüm riski yaratan RSV ile hastalanan çocuklarla dolup taştığı bildirildi. Çocukların karantina, mesafe ve dezenfektan gibi sebeplerle enfeksiyon etkenlerine maruz kalmadıkları için bağışıklık sistemlerinin gelişmediği düşünülüyor. Aşırı hijyenin hayatın tabii akışını bozmasına fırsat vermeyelim.

“Kovid ölüm oranları tamamen yoksulluk ve beslenmeyle ilgili” başlıklı yazıda, salgının ilk aylarından beri defalarca yazdığım hususlara dikkat çekiliyor. Makalenin bir gazeteci tarafından kaleme alınmış olmasına hiç şaşırmadım. Bilim dünyası hâlâ beslenme sözünü ağzına alanlara hakaretler yağdırmakla meşgul.