Habere göre Uludağ Üniversitesi depresyonu yenen bir molekül bulmuş. Depresyon hastaları hemen sevinmesinler. Sadece depresyon için değil her hastalık için “umut vaat eden” binlerce molekül var. Bunların büyük kısmı “umut verme” barajına takılır kalır, ilaç haline gelemez. İlaç haline gelenlerin çoğu da “big farmanın” gazı ile bunu başarırlar.

Otizm ve öğrenme güçlüğü gibi beyin hastalıklarının senenin ilk üç ayında hamile kalan kadınların çocuklarında %8.9 iken, temmuz-eylül aylarında ana rahmine düşen çocuklarda %7.6 olduğu bildirildi. Bu hastalıklar bizde de terazi, akrep, yay burcundan çocuklarda hakikaten fazla mı, araştırmaya değer doğrusu.

300 binden fazla insana ait DNA bilgilerinin analizi ile gerçekleştirilen araştırmada 17 ayrı genetik varyasyonun depresyon riskini artırabileceği bildirildi. Araştırma, bazı lokusların şizofreni gibi psikiyatrik hastalıklardakiyle örtüştüğünü de gösteriyor. Böylece depresyonun bazı ailelerde neden sık görüldüğü sorusu cevap bulmuş oluyor ama bu sonuçlara dayanarak depresyonun tamamen genetik bir hastalık olduğu da söylenemez.

Sebebi ve tedavisi bilinmeyen Alzheimer hastalığının ortaya çıkmasında beynin enfeksiyonlara karşı savaşmak için ürettiği proteinlerin gereğinden fazla yapılmasının rolü olabileceği bildirildi. Laboratuvarda yapılan çalışmadan kesin yargılara varmak doğru değil ama bu sonuçlar çok ilginç. Bilim, hayâl dünyası geniş, herkesten farklı düşünebilen meraklı ve çalışkan insanlar sayesinde gelişir.

Alzheimer’ e ilaç bulma araştırmaları beyhude çabalardır. Çok basit birkaç beslenme değişikliği ilaçlardan daha etkilidir. Tıp, ilaç endüstrisine teslim olduğundan beri tüm güvenilirliğini kaybetmiştir, adeta bir sahtekârlıklar bilimine dönüşmüştür. Hastaları tüketici veya müşteri olarak gören bir bilimden kim ne bekliyor anlayamıyorum.