Senelerdir kullandığım adımsayarları insanları yürümeye motive ettiği için çok faydalı buluyorum. Her gün en az 10 bin adım atarım, günlük ortalamam 13 bin civarındadır. Ayda birkaç defa 20 bin senede birkaç defa da 30 bin ve 40 bin adım atıyorum. Beyefendi hiç değilse “zararlı olabilir” yerine “faydası olmayabilir” deseymiş.

Koşmanın kemiklere destek olan kıkırdak dokusunu aşındırarak diz eklemine zarar verdiğine inanılır ama yeni bir araştırma koşmanın çeşitli sitokinleri etkileyerek diz eklemi üzerinde doğrudan müspet bir tesiri olduğunu ortaya koydu. Koşma taraftarı değilim, bana göre doğrusu tempolu yürümektir. “Yürü ya kulum” sözü kulağınıza küpe olsun!

Zamanlarının çoğunu oturarak geçirenlerin haftada birkaç gün ağır egzersiz yapmalarının oturmanın yarattığı olumsuzlukları ortadan kaldırmadığı gösterildi. Yapılması gereken sürekli hareketliliktir ve bunu bir hayat tarzı olarak benimsemek gerekir. Deli danalar gibi koşmanın, kan ter içinde kalmanın, spor salonlarına para kaptırmanın, halı sahada kendini harap etmenin bir manası yoktur.

Egzersizin alkolle ilişkili kanserlere bağlı ölümleri nerdeyse sıfırladığı, diğer sebeplere bağlı ölümleri ise azaltabileceği bildirildi. Bu araştırmadan madem egzersiz alkolün zararlarını azaltıyor “hem içelim hem koşalım” gibi bir sonuç çıkarmak doğru değil. Alkol tüccarlarının ve meyhanecilerin algı operasyonlarına kanmayın, alkolün zerresi bile zararlıdır, unutmayın!

Fiziki aktivitenin KOAH’ lılarda anksiyete ve depresyon risklerini azalttığı bildirildi. Bu uydur-kaydır araştırmayla Amerika yeniden keşfediliyor. Tam tersi bir sonuç çıksaydı ne değişecekti sanki? Fiziki aktivite sağlıklı yaşamanın temel unsurlarındandır. Yeterli fiziki aktivite yapamayan KOAH’ lıların anksiyete ve depresyona daha yatkın olmaları zaten aklın ve mantığın gereğidir.