Koşmanın kemiklere destek olan kıkırdak dokusunu aşındırarak diz eklemine zarar verdiğine inanılır ama yeni bir araştırma koşmanın çeşitli sitokinleri etkileyerek diz eklemi üzerinde doğrudan müspet bir tesiri olduğunu ortaya koydu. Koşma taraftarı değilim, bana göre doğrusu tempolu yürümektir. “Yürü ya kulum” sözü kulağınıza küpe olsun!

Zamanlarının çoğunu oturarak geçirenlerin haftada birkaç gün ağır egzersiz yapmalarının oturmanın yarattığı olumsuzlukları ortadan kaldırmadığı gösterildi. Yapılması gereken sürekli hareketliliktir ve bunu bir hayat tarzı olarak benimsemek gerekir. Deli danalar gibi koşmanın, kan ter içinde kalmanın, spor salonlarına para kaptırmanın, halı sahada kendini harap etmenin bir manası yoktur.

Egzersizin alkolle ilişkili kanserlere bağlı ölümleri nerdeyse sıfırladığı, diğer sebeplere bağlı ölümleri ise azaltabileceği bildirildi. Bu araştırmadan madem egzersiz alkolün zararlarını azaltıyor “hem içelim hem koşalım” gibi bir sonuç çıkarmak doğru değil. Alkol tüccarlarının ve meyhanecilerin algı operasyonlarına kanmayın, alkolün zerresi bile zararlıdır, unutmayın!

Fiziki aktivitenin KOAH’ lılarda anksiyete ve depresyon risklerini azalttığı bildirildi. Bu uydur-kaydır araştırmayla Amerika yeniden keşfediliyor. Tam tersi bir sonuç çıksaydı ne değişecekti sanki? Fiziki aktivite sağlıklı yaşamanın temel unsurlarındandır. Yeterli fiziki aktivite yapamayan KOAH’ lıların anksiyete ve depresyona daha yatkın olmaları zaten aklın ve mantığın gereğidir.

Kalp sağlığı için “kolesterol hapı kullanmayı” şart koşan Amerikan Kalp Derneği nihayet gerçekleri görmek zorunda kaldı. Circulation’ da yayınlanan makalede egzersiz yapsalar bile günlerinin 8-10 saatini oturarak geçirenlerin kalp hastalıkları riskinin yüksek olduğu vurgulanarak insanlara sürekli hareket halinde olmaları tavsiye ediliyor. Oturmak insanı öldürür, düşün peşime, yürüyün!