“Tababet doktorculuk oyununa dönüşüyor” başlıklı makalemde şunları yazmıştım (1): Hekimlik şefkati mi… geçiniz. Tecrübe mi… o da nedir? “Önce zarar verme” mi… hadi oradan! Bilimsel araştırmalar mı… boş işler. Sanat olma vasfını kaybedeli yıllar olan tıp artık bilim olmaktan da çıkıyor, algoritmalarla çalışan bir ticaret ve siyaset kurumuna dönüşüyor. Kaçımız, tababet yaptığını sanıyor, kaçımız bize “doktorculuk” […]

Trump’ a karşı tavır alan bilim dergileri kervanına Lancet de katıldı. Tıp, sadece insan sıhhati için uğraşan bir bilim dalı olmaktan çıkıyor, giderek ticaret ve siyaset tarafından yönetilen bir “sektör” hâline dönüşüyor. Buna, “tıp bilimi batağa gömülüyor” demekte hiçbir beis yok. Kaçımız, tababet yaptığını sanıyor, kaçımız bize “doktorculuk” oyunu oynatıldığının farkında, çok merak ediyorum.

Çocuklar eskiden “Büyüyünce ne olacaksın?” sorusuna çoğu zaman “Doktor” cevabını verirdi. Doktorluk hakikaten kıymetli bir meslek idi hatta kutsal meslek olarak da bilinirdi. Tüm doktorlar toplumda büyük saygı görürdü. Biraz yaşı geçmiş kızların “Ne doktorlar istedi de varmadım” sözü bu mesleğin itibarını gösteren hoş bir hükümdü. Seneler içinde çok şey değişti.

Dikkat: Yazının sonunda ek var! *** Prof. Dr. Tevfik Özlü‘ nün Medimagazin‘ de 12 sene kadar önce yayınlanan “dünkü kiliseye benzer bir konuma düşen, bilimden sağladıkları toplumsal statülerini ve sınıfsal çıkarlarını koruma kaygısı altındaki çevrelere, bilimi dinleştirenlere, bilimi dogma haline getirenlere” ders niteliğinde muazzam yazısı: Geçmişte papazlar mevcut statülerini kaybetmemek uğruna, dini kullanarak bilimin önünü […]

GRADE yöntemine göre her on tıbbi tedaviden sadece birinin yüksek kalitede delillere sahip olduğu tespit edildi. Bunlar içinde de iki yayında klinik pratikte faydalı olabilecek istatistiki bakımdan anlamlı netice elde edildi. Aynı sistem kullanılarak yayınların yüzde 37’ sinin orta, %31’inin düşük ve %22’sinin çok düşük kaliteli kanıtlara sahip olduğu belirlendi.