Aşırı teşhisten en çok nasibini alan hastalıklardan biri de astım. “Astımları olmadığı hâlde astım teşhisi konan” insanların sayısı her gün katlanarak artıyor. Neredeyse her öksürene, nefes alamıyorum diyene astım teşhisi konup eline bir torba ilaç tutuşturuluyor. Başta gelen “suç aleti” de solunum fonksiyon testleri.

İlaç endüstrisi daha fazla ilaç satmak için hastalıkların artmasını, artmıyor olsa bile “sahte bir yüksekliği” ister. Hasta sayısı artarken ilaç tüketiminin artmaması “astım teşhisinin ıskalandığı”, “gerekli ilaçların yazılmadığı” şeklinde yorumlanarak doktorlara daha çok ilaç yazdırmak için baskı aracı olarak kullanılır.

İlaç devi GSK’ nın Seretide isimli ilacın satışını artırmak için doktorlara rüşvet verdiği ileri sürülüyor ama tek suçlu ne Seretide ne de GSK. İlaç endüstrisi daha fazla kazanmak için hiçbir “fedakârlıktan” kaçınmaz. Gereksiz ilaç yazılmasının önlenebilmesinin tek çaresi de “doktorlar ve endüstri arasındaki çıkar ilişkilerinin sıfırlanmasıdır.”

Dünyanın önde gelen ilaç üreticilerinden GlaxoSmithKline (GSK), Polonya’ da doktorlara rüşvet vermekle suçlanıyor. Bir propagandist “Doktorlara para veriyoruz onlar da ilaçlarımızı reçetelerine yazıyorlar. Böyle bir ödeme yapmadığımızda ilaçlarımız reçetelerde görmek mümkün olmuyor” diyor.

“Seftriakson” da diğer tüm antibiyotikler gibi “gerektiğinden ziyade gerekmediği durumlarda” kullanılıyor. Bu, özellikle öksürükleri ağızdan alınan antibiyotiklerle geçmeyen hastalara “çaresizlikle” uygulanan çok “aptalca” bir tedavi! Bu antibiyotik mutat dozlarında bile böbrek yetersizliğine yol açabiliyor.