Sık antibiyotik kullananlarda tip 2 diyabet riskinin %50 fazla olduğu ortaya çıktı ama diyabeti ve obeziteyi sadece antibiyotiklere bağlamak ya aptallık ya da sahtekârlıktır. Bu iki hastalığın bir numaralı sebebi “sağlıksız hazır gıdalar ve sağlıksız beslenme” dir ve bu yanlışa çözüm bulmadan başka sebepler aramaya kalkışmak ayıptır.

Hastalığın son dönemindeki “kemoterapinin” faydadan çok zarar verdiği ortaya çıktı. Onkoloji klinikleri ölecekleri belli olan ama kemoterapiye ısrarla devam edilen hastalarla doludur. Bu tedavilerin maliyetinin çok yüksek olduğu da mutlaka hesaba katılmalı, kemoterapi bir “umut ticaretine” dönüşmemelidir. Mezara kadar kemoterapi anlayışı yanlıştır.

Menopoz belirtilerini gidermek için antidepresan kullanan kadınlarda kırık riskinin yüzde 76 yüksek olduğu bildirildi. Gerçi bizde kâğıt üzerinde yan etkilerin bir merkeze bildirilmesi mümkün ama bu pratikte işlemiyor. “Doktor milleti” hastaların bildirdikleri yan etkileri genellikle kaale almaz ve ilaç yan etkisi bildiren hastalardan da pek hoşlanmaz.

Türk Gastroenteroloji Derneği reflü hastalığı ve tedavisi hakkında bir uzlaşı raporu hazırlamış. Raporda endoskopilerin gereksiz yapıldığının, hastaların kanserle korkutulduklarının, hastalığın bize has özelliklerinin vurgulanması çok iyi ama yanlış bulduğum hususlar da var. Rapordaki” Reflüden korkmayın” sözüne katılıyor ve ilave ediyorum: Reflü sizden korksun!

Bizde de reflüsü var diye ana kucağındaki bebeklere bile bilinçsizce peynir ekmek gibi yazılan ilaçların (proton pompası inhibitörler=PPİ) kalp krizi ve kalp hastalıklarından ölüm riskini artırdığı belirlendi. En azından koroner damar hastalığı olanlarda asit baskılayıcı tedavi olarak PPİ değil, H2 blokerlerinin tercih edilmesi daha doğru olur.