Sabah Gazetesi’nden Şeref Oğuz’ un ”Bugün eczacının ilaçla ilgisi kalmadı. Para üstü vermek için bir insan 5 sene okur mu?” sözlerine tepki gelmesi kaçınılmazdı. Bu sözlerde haklılık payı olmakla beraber maksadı aşan abartılı ifadeler kullanıldığını düşünüyorum ama aynı şekilde eczacıların açıklamalarında da katılmadığım ve dikkatinizi çekmek istediğim hususlar var.

Menopoz sonrası dönemdeki kadınlar üzerinde yapılan çalışmada kısa etkili kalsiyum kanal blokeri grubu ilaçların pankreas kanseri riskini iki misline kadar artırabilecekleri belirlendi. Bu ilaçların çok yaygın kullanıldığı, pankreas kanserinin de sık görülen ve ölümcül bir hastalık olduğu hatırlandığında bu sonucun çok önemli olduğu anlaşılır.

Ankara Eczacı Odası’ nın “Reçetelere ilaç ismi yerine etken madde yazılmalı” tavsiyesini senelerdir savunuyorum. Bu uygulama ilaç şirketleri ile doktorlar arasındaki menfaat münasebetlerini azaltmak bakımından da fevkalade önemlidir. Bu tavsiyeye tüm doktorların ilaç yazma özgürlükleri ellerinden alındığı gerekçesiyle karşı çıkacaklarına ise adım gibi eminim.

Eşdeğer ilaç kesinlikle hekimin reçetesine müdahale değildir. Hatta bana kalırsa, bir hekimin ilacın piyasa ismi yerine içindeki etken maddeyi yazması daha doğrudur. Bir ilacın tedavideki etkinliği içindeki katkı maddelerinden değil etken maddeden dolayıdır. Şayet bir ilacın etkinliği -katkı maddeleri yüzünden de olsa- orijinal ilaçla aynı değilse, o zaten eşdeğer ilaç olamaz.

‘Eşdeğer İlaç Uygulaması’ na göre geri ödeme kurumları hekimin yazdığı ilacın eşdeğeri olan ucuz ilaçların bedelini karşılıyor, hastanın reçetesindeki ilaç daha pahalı ve hasta mutlaka bu ilacı almak istiyorsa eczaneye fark ödemesi gerekiyor. Bazı doktorlar ise bu uygulamaya karşı çıkarak reçetelerine ‘muadil ilaç vermeyiniz’ şeklinde bir uyarı yazmaya başladılar.