Pıhtılaşma riskini azaltmak amacıyla kan sulandıran aspirin ve rivaroxaban verilen kalp-damar hastalarında mide koruyucu PPİ ilaçların mide-bağırsak kanaması riskini azaltmadığı, PPİ’ lerin mide ülserine bağlı kanama riski yüksek olan hastalar için faydalı olabileceği bildirildi. Uzun vadede çok ciddi yan tesirleri olan mide koruyucu meftunlarına duyurulur.

İnsanların sağlık hizmetlerine istedikleri zaman ve kolayca ulaşmaları elbette çok güzel ama… “daha çok tıbbın daha çok sağlık” manasına gelmediğini hatta bunun sağlığa ciddi zararlar verebileceğini hem vatandaşın hem de tıp âleminin çok iyi bilmesi gerekiyor. Bu gidişatta “emeklilikte yaşa takılanlar” benzeri bir durum sağlıkta da yaşanacaktır.

Mide asidi salgısını baskılayan ilaçların alerji gelişme riskini de artırabilecekleri bildirildi. Tıpkı antibiyotikler gibi mide asidini baskılayan ilaçların gereksiz kullanımı çok yaygındır. Bilhassa da “reflü” nün astım ve öksürükten ses kısıklığına birçok hastalıkla ilişkilendirilmesi bu ilaçların yazılmasında adeta bir patlamaya sebep olmuştur.

“Türkiye’ de muayene ortadan kalkmasını doktorların çok sayıda hasta bakmak zorunda olmalarına” bağlanmasına ben de katılıyorum. Hastanın gerektiği şekilde dinlenmemesi, sorgulanmaması ve muayene edilmemesi bu eksiğin bir takım tetkiklerle kapatılmasına yol açıyor ama hastalardan istenen tetkiklerin aşırı artmasının başka sebepleri de var.

Ahmet Hamdi Tanpınar’ ın Huzur romanını okurken anladım ki… Meğer ilaçları cazip göstermek; onları hayatımızın ayrılmaz bir parçası imiş gibi sunmak; insanlara her vesile ile bir ilaç alma alışkanlığı kazandırmak, ilaçsız yaşanmaz kavramını kafalara yerleştirmek gibi oyunlar senelerdir sahnede imiş de haberimiz yokmuş.