Ahmet Hamdi Tanpınar’ ın Huzur romanını okurken anladım ki… Meğer ilaçları cazip göstermek; onları hayatımızın ayrılmaz bir parçası imiş gibi sunmak; insanlara her vesile ile bir ilaç alma alışkanlığı kazandırmak, ilaçsız yaşanmaz kavramını kafalara yerleştirmek gibi oyunlar senelerdir sahnede imiş de haberimiz yokmuş.

Yeni bir araştırmada, ilaç endüstrisinden para alan doktorların reçetelerine muadillerine göre orijinal gabapentinoidleri yazma ihtimallerinin iki misli fazla olduğu ortaya çıkmıştı. Harvard’ da sağlık politikası ve yönetimi doçenti Michael Barnett diyor ki: “Bu sonuçlar, ilaç pazarlamasının doktorların reçete yazma alışkanlıklarını değiştirebileceğini gösteren geniş bir literatürle uyumludur.

“Hastaneye gidiyorum, efendim gelmişken bir check-up yapalım, MR çekelim, tahlil yapalım diyorlar. İstemiyorum diyorum. İlla hastalık icat edecekler” diyen AKP Giresun milletvekili Cemal Öztürk çok önemli bir sağlık meselesini dile getiriyor. “Çok fazla tıbbın daha çok sağlık” demek olmadığını herkesin bilmesi gerekiyor.

Modern tıbbın yarattığı “mucizelerle” gurur duyarken bir taraftan da nasıl “ticarileştiğini” görmek çok acı. Tıp dergilerinde yeni ilaçlar, aşılar, teşhis ve tedavi yöntemleriyle alâkalı araştırmalar yanında ilaç şirketlerinin daha çok kazanmak için yaptıkları “rezillikleri” ortaya koyan çalışmaların sayısı her geçen gün artıyor.

Her 10 hastadan en az birinin tıptan zarar gördüğü ve bunların yarısının önlenebilir olduğu ortaya çıktı. Önlenebilir hataların %12’ si kalıcı sakatlık ve ölümlere yol açıyor. Ciddi bir derdiniz varsa gideceğiniz tek adres modern tıbbın müesseseleridir. Lâkin… Eften püften sebeplerle zırt pırt hastaneye gitmenin ağrımayan başınıza dert açabileceğini unutmayın.