Kolesterol ilaçlarının karaciğer kanseri olanlarda ölüm riskini yüzde 30 azaltabileceği ortaya çıktı. Statinlerin kanserli hastaların yaşama sürelerini uzatması bunların bir bakıma sağlıklı insanlar için ne kadar tehlikeli ilaçlar olabileceklerini ortaya koyuyor. Kanseri olmayan insanlar kanser ilacı içmek isterler mi acaba?

Gıda endüstrisine bugüne kadar çok verdim veriştirdim, attım tuttum ama bu sefer beni mahcup ettiler. Bundan hiç gocunmam, yeri geldiğinde şimdi olduğu gibi özür dilemeyi de tebrik etmeyi de bilirim; yeter ki hep önce kâr değil önce sağlık demeye devam etsinler. Mesele şu: Amerika’ da, bir taraftan çocuklardaki obezite artarken diğer taraftan süt tüketiminin giderek azalması kimseyi değil ama gıda endüstrisini dertlendiriyor.

Refakatçilik hasta olmaktan çok daha çileli ama aynı zamanda da kutsal bir iştir. Tüm günü bir sandalyenin üzerinde veya hasta yatağının bir köşesinde geçirmek, hastasını yedirip içirmek ve temizliğini yapmak, bulunmayan ilaçların peşinde koşturmak, kan aramak, hastasını laboratuarlara götürmek ve getirmek, röntgen ve tahlil sonuçlarını takip etmek hiç de kolay değildir.

Bizim nesil de çocuklarımız da işlenmemiş süt içerek büyüdü. Yoğurdu, ayranı, sütlacı hatta peynir, kaymak ve tereyağını da annelerimiz bu sütten yapardı. Günümüzde işlenmemiş sütün bırakın kendini, adını bile ağza almak mümkün değil. Zaten adı da “sokak sütü” oldu. Bununla yetinmeyip “mikroplu sokak sütü” diyenler de var.

Öksürük şurubu konseptini doktorlar belirledi” başlıklı haberi hayret ve utanç içinde okudum. “Abdi İbrahim firmasını” da bu işe âlet olan “alanında uzman olan 1.600 doktoru” da şiddetle kınıyorum. Bu, bir rezalettir! İlaç, leblebi-çekirdek değildir. İlaç asla pazarlanabilecek, reklâmı yapılabilecek sıradan bir tüketim ürünü de değildir. Sloganla, konseptle, sevimli çizgi karakterle, pazarlama oyunlarıyla ilaç satışı teşvik edilemez, edilmemelidir.