FDA’ nın, kronik ağrı tedavisi için opioid onaylarının çoğunun, kritik güvenlik ve etkililik verilerinden yoksun olan temel denemelere dayandığı gösterildi. Tıp âlemi FDA onayının tamamen bilimsel verilere göre ve halk sağlığı yararına alındığını zannediyor ve bir ilacın FDA onayı varsa akan sular duruyor. Oysa bu onaylar çoğu zaman ilaç şirketlerinden gelen baskı ve ricalarla gerçekleşiyor.

Dünya servetinin üçte birine sahip olan USA’ nın koronadan kırılmasına şaşırmıyorum. 7 eski FDA delegesi “Trump yönetimi FDA’ nın güvenilirliğini zayıflatıyor” demişler ve siyasetin FDA’ ya karışmamasını istemişler. Bu açıklama inşallah Koca Ragıp Paşa’ nın “Şecaat arz ederken merdi kıpti sirkatin söyler” özdeyişi kapsamındadır. Aksi takdirde durum çok vahim demektir.

Antibiyotikler, 2011′ de reçetelerin %35’inde yer alırken bu oranın 2019′ da yüzde 24′ e düşmesi doktorların daha az antibiyotik yazdıklarını göstermektedir. Bu azalmanın ne kadarının “doktorların bilinçlenmesinden” ne kadarının da “hastalardan gelen talebin azalmasından” kaynaklandığının da araştırılması gerekir.

Tıp dünyası KOVİD’ e karşı bir an önce ilaç ve aşı bulmak için var gücüyle çabalıyor ama bu çalışmaların mutlaka belirli bir disiplin içinde yürütülmesi gerekir. Tıbba siyaset ve ticaretin müdahil olması yanında alelacele ve kontrolsüz yapılan uygulamaların kötü neticeleri de toplumun tıbba inancını sarsar ve halk sağlığı bundan büyük zarar görebilir.

Milliyet gazetesinin haberine göre, İzmir’ de bir yılda 7 buçuk ton atık ilaç toplanmış. Ben o çöpe atılan 7.5 ton ilacı sanki kafama atılmış gibi hissettim. Çöpe giden her ilaç halkın doktora ve yazdığı ilaçlara güvenmediğini, saygı duymadığını gösterir. Tıp camiası başını kumdan çıkarmalı, tüm bireyleri ve organlarıyla bu tür rezaletlere karşı çıkmalıdır.