Kolesterol kılavuzuna katkıda bulunan 15 panelistten altısının, 10 hakemden beşinin ve eş başkanın üreticilerle çıkar ilişkileri var. Kılavuzlar aslında fazla itibar edilecek metinler değildir ama ilaç firmalarının broşürleriyle “bilim adamı pozu vermek” ve “endüstriden nemalanmak” varken, araştırmak, düşünmek, fikir üretmek bazılarına cazip gelmiyor olmalı.

Prof. Dr. Murat Tuzcu kolesterol ilaçlarını “kahramanca” savunuyor ama birçok ifadesi tıpkı Amerikan Kalp Derneği’ nin (AHA) kılavuzu gibi yanlışlar ve çelişkilerle dolu. İnsanlara senelerce kalp dostu diye trans yağ ihtiva eden margarinleri ve bitkisel yağları yediren ve onları kalp hastası yapan statin meftunlarından başka ne beklenir ki?

Amerikan Kalp Derneği kolesterol kılavuzunu eline yüzüne bulaştırdı. Önce kolesterol seviyesinin önemi yok diyor; sonra tutuyor 190’dan fazla ise kolesterol hapı başlayın diyor. Kolesterol teorisi bitmiştir dese PCSK-9 inhibitörleri çöpe atılmış olacak. Aşağı tükürse sakal, yukarı tükürse bıyık; kıvırdıkça kıvırıyor.

“Gece gündüz kolesterolle yatıp kalkan” uzmanlarca 12 senede hazırlanan, birkaç kurulun denetiminden geçen yeni kolesterol kılavuzu hesap cetvelinin kalp krizi riskini %150’ ye varan oranda fazla hesapladığı iddia ediliyor. Endüstri ile çıkar ilişkileri olan uzmanlardan ve internet sitesinde hazır çorba reklâmı yapan Amerikan Kalp Derneği’ nden başka ne beklenebilir ki?

New York Times’ ta Marcia Angell’ in yazısını okurken, kılavuzları mutlaka uyulması gereken, uymayanların suçlu sayılacakları “kutsal metin” sanan kardiyologları hatırladım. Endüstrinin destekleriyle yaşayan tıp derneklerinin, endüstri ile çıkar ilişkileri olan uzmanları tarafından hazırlanan kılavuzlar benim için sadece birer “kâğıt parçasıdır”.